Σωκράτης Α. Τσελεγκαρίδης
αμοιβαία έλξη δύο σωμάτων για από κοινού εξερεύνηση της λειτουργίας του
κόσμου.
Έρως. Έχει προβληματίσει τον άνθρωπο εξίσου με την ίδια την ύπαρξη ή
όχι του θεού. Όμως πού και πώς μπαίνουν τα σύνορα του έρωτα και της
αγάπης; Ο άνθρωπος με κάθε μορφή τέχνης έχει προσπαθήσει να αποδώσει
αυτό που αντιλαμβάνεται ως έρωτα. Σε αρχαία αγγεία. Σε στίχους και μελωδίες
βγαλμένες από την ψυχή. Σε διηγήματα και γενικότερα λογοτεχνικά έργα
σπουδαίων συγγραφέων. Σε θεατρικές παραστάσεις. Σε κινηματογραφικές
προβολές. Σε μπουκέτα λουλουδιών. Σε σοκολατάκια συσκευασίας. Σε
αγάλματα. Σε ζωγραφιές. Σε μαρμάρινα στολίσματα επιβλητικών κτηρίων. Σε
μια καρδιά χαραγμένη στο δέντρο της πλατείας. Σε ένα γυναικείο όνομα
χαραγμένο σε αντρικό μπράτσο.
Έρως. Άλλες κοινωνίες του προσδίδουν θεϊκές υποστάσεις, και σε άλλες
είναι το επιστέγασμα πλήρους υποταγής του αδύναμου φύλου προς το ισχυρό.
Σε μερικές περιπτώσεις πάλι χρησιμοποιείται ως αθέμιτο κατά πλειοψηφία
μέσον για να επιτύχει με τα θέλγητρά της μια γυναίκα τις απώτερες επιθυμίες
και σκοπούς της. Σε κάθε ιστορία εξαπάτησης θύμα και θύτης εναλλάσσονται,
μα ο αντικειμενικός προσδιορισμός της αφορμής πάντα ο ίδιος. Πάντα
σχετικός.
Έρως. Μα τι σε κάνει να ερωτεύεσαι; Είναι οι κινήσεις του άλλου, τα
μάτια του, το χαμόγελό του; Η αύρα που εκπέμπει, η πνευματική του
καλλιέργεια που συνέβαλλε σε όλο του το είναι; Το ίδιο του το σώμα που σε
ελκύει; Μια χειρονομία που προδίδει τις προθέσεις του; Και τελικά, πόσο
απέχει η ηδονή από την αγάπη του έρωτα; Μέσα στους δεκάδες αιώνες
ανθρώπινου πολιτισμού, αμέτρητοι άνθρωποι έχουν γράψει ή έχουν μιλήσει για
τον έρωτα είτε σε φιλολογικό είτε σε φιλοσοφικό επίπεδο, με τον καθέναν να
αναπτύσσει τη δική του οπτική γωνία.
Έτσι έχει η ζωή. Έτσι είναι κι ο έρωτας, όπως όλα, άκρως σχετικότατος!
12