Υπέροχη γειτονιά... υπέροχοι άνθρωποι...
63
Νύχτα.... εκατοντάδες αστέρια λάμπουν στον ουρανό... ο καιρός ζεσ-τός. Από το ανοικτό παράθυρο παρατηρώ την ησυχία που επικρατεί στη γειτονιά και που μόνο κάπου κάπου κάποιο περαστικό αυτοκί-νητο την "σπάζει".
Πριν λίγο γύρισα από ένα φιλικό σπίτι. Ο Γιώργος, η Νίκη και τα παιδιά τους Χρήστος και Αντρέας, ο κύριος Νίκος, η σύζυγός του κυ-ρία Δέσποινα, ο Διομήδης... για ακόμη μια φορά με έκαναν να νιώθω τόσο δικός τους! Και η Λίνα, το άσπρο, πανέμορφο, μόλις 2 μηνών, Λαμπραντόρ που συνέχεια βρίσκεται κοντά μου να τη χαϊδεύω!!! ...
Υπέροχη γειτονιά, υπέροχοι άνθρωποι. Μαζί με τους προαναφερό-μενους και ο Γιώργος με την Ηλιάδα, που στη κυριολεξία μ' έχουν "υιοθετήσει"!!! Ο Μίλτος, η Χριστίνα και τα παιδιά τους... Ο Αδάμος...
Αναρωτιέμαι πολλές φορές, πώς θα βγάλω όλη αυτή την υποχρέωση που νιώθω απέναντί τους. Όλη αυτή την αγάπη και τη καλοσύνη που μου δείχνουν συνέχεια...
Νιώθω πολύ τυχερός που, εγώ ένας ξένος, ένας Καλαμαράς, αγκα-λιάστηκα με τόση αγάπη από αυτούς τους ανθρώπους.
Αγάπη όμως παίρνω συνέχεια και από τον αδερφό μου το Νίκο που ζει μόνιμα στο Τορόντο του Καναδά. Μπορεί να μη μιλάμε κάθε μέρα, όμως κάθε φορά που θα μιλήσουμε, κάθε του λέξη με κάνει πε-ρισσότερο δυνατό, περισσότερο σίγουρο. Ξέρω ότι πάντα βρίσκεται εκεί για μένα, αρκεί να τον καλέσω. Να μη ξεχάσω και τον Δημήτρη στον Πύργο. Που σχεδόν δυο-τρεις φορές την εβδομάδα με παίρνει τηλέφωνο να δει αν είμαι καλά.
Πόσες ευχαριστίες, επίσης, να εκφράσω στον sensei George Scordilis για την αγάπη του και την υποστήριξή του; Ειλικρινά, εύχομαι να ανταποκριθώ εδώ στις προσδοκίες του.
Είμαι τυχερός άνθρωπος που έχω τέτοιους ανθρώπους γύρω μου. Τους ευχαριστώ από τα βάθη της ψυχής μου!!!
Κυριακή, 23 Μαρτίου 2014