Σκόρπια συναισθήματα...
52
Πενθεί κανείς τους ανθρώπους που έχασε και προχωρά. Συνεχίζει τη ζωή του όσο κι αν νιώθει πώς έχει γκρεμιστεί, γιατί η ζωή συνεχίζεται... πάντα συνεχίζεται... κι ας μην είναι ίδια πια.
"Ο θάνατος υπάρχει πάντα και είναι τραγικός. Χάνουμε τους αγαπη-μένους μας κι αυτό γεμίζει με θλίψη και πόνο τη ζωή μας. Μια ζωή όπου η αγάπη και ο πόνος πάνε μαζί. Μια ζωή όπου η αγάπη και ο πόνος πάνε χέρι-χέρι".
Κανείς δεν λησμονείται αν δεν πάψει να ζει στις καρδιές των ανθ-ρώπων.
Ο Καρλ Μαρξ έγραψε: "Ο θάνατος δεν πλήττει εκείνον που θερίζει, αλλά εκείνους που μένουν".
Θυμήθηκα κάτι που είχα διαβάσει πριν πολύ καιρό: "Πως να ονομά-σεις τη στιγμή που ξεκινάει η μέρα όπως σήμερα και όλα είναι κα-τεστραμμένα και ρημαγμένα κι όμως τον αέρα μπορείς να τον εισπνεύσεις, όταν όλα είναι χαμένα και η πόλη καίγεται και οι αθώοι αλλησκοτώνονται, αλλά και οι ένοχοι ψυχορραγούν, σε μια γωνιά της ημέρας που ξεκινά; Το όνομά της είναι πολύ όμορφο. Τη λένε, Αυγή"
[Ζαν Ζιραντού "Ηλέκτρα" 1937].
Τι έπαθα, θα αναρωτιόσαστε ίσως, κι απόψε μιλάω για θάνατο. Απολύτως τίποτα. Ο θάνατος, είναι η φυσική κατάληξη κάθε ζωής. Γιατί φοβόμαστε να μιλήσουμε γι αυτόν; Γιατί φοβόμαστε να τον κοιτάξουμε κατάματα; Απλά, γιατί το άγνωστο πάντα φοβίζει. Γιατί δεν ξέρουμε τι υπάρχει -αν υπάρχει- μετά. Κάποιες θρησκείες μιλούν για την μετά θάνατο ζωή, κάποιες άλλες μιλούν για άλλα πράγματα. Αλλά κανείς δεν ξέρει. Όλα είναι θέμα πίστης. Και πίστη πρέπει να υπάρχει. Αν αυτή λείψει τότε θα γίνουμε κοινωνία ζούγκλας. Τι λέμε; "Ο Θεός θα κρίνει".
Ο καιρός απόψε, εδώ στον Ύψωνα της Λεμεσού, είναι σχεδόν ζεστός, τουλάχιστον για τα δικά μου δεδομένα. Τα σύννεφα καλύπτουν το φεγγάρι κι όταν αυτό βρίσκει κάποια διέξοδο διέξοδο εμφανίζεται ελάχιστα, σχεδόν γεμάτο, να περιβάλλεται από ένα κίτρινο φωτοστέφανο. Φύλλο δεν κουνιέται, όλα αναγγέλλουν την καταιγίδα που πλησιάζει.
Και τις προηγούμενες ημέρες μίλαγαν για βροχές, το διατυμπάνιζαν τα δελτία ειδήσεων, αλλά ποτέ δεν ήρθε, εκτός από ελάχιστες περιπτώσεις όπου κάποιες στάλες πότισαν το ξερό έδαφος αλλά γρήγορα απορροφήθηκαν.
Βρέχει σε άλλες περιοχές, όχι στον Ύψωνα. Οι άνθρωποι εδώ μου έχουν πει ότι κάτι κάνουν οι Άγγλοι από τις βάσεις και διώχνουν τα σύννεφα. Αλήθεια; Ψέματα; Ποιος ξέρει;
Δευτέρα, 17 Μαρτίου 2014