Σκόρπιες σκέψεις... σκόρπιες εικόνες...
46
H ζωή έχει αλλάξει. Στους δρόμους οι άνθρωποι προχωρούν βια-στικοί χωρίς να κοιτάζονται, χωρίς πλέον να απολαμβάνουν εκείνες τις στιγμές όπου οι συζητήσεις κυριαρχούσαν. Πλέον ο άνθρωπος ζει σαν ρομπότ. Ο διάλογος έχει σταματήσει, όλοι αναρωτιούνται τι θα τους ξημερώσει η επόμενη ημέρα...
Μια ακόμη ημέρα τελείωσε, μια ημέρα που δεν θα ξαναγυρίσει πια, μια ημέρα ποιο κοντά στο αναπόφευκτο: τον θάνατο.
Παλιότερα τα χρόνια περνούσαν πιο αργά, τώρα περνούν με ιλιγ-γιώδη ταχύτητα...
Η ζωή έχει αλλάξει. Σήμερα, οι άνθρωποι δουλεύουν σκληρά μέχρι να πεθάνουν. Όταν βρίσκουν μια δουλειά συντηρούνται πολύ δύσκο-λα, ζώντας σε μια κατάσταση όπου η πίκρα, η απογοήτευση, το μέλ-λον φαντάζει πιο σκληρό, πιο δύσκολο, πιο αμείλικτο. Και στη τη-λεόραση οι πολιτικοί να προσπαθούν να πείσουν πώς όλα γίνονται για το καλό μας. Αυτοί που ποτέ δεν ένιωσαν την στέρηση.
Λέει μια κινέζικη παροιμία: "καμιά παχιά κοιλιά δεν πιστεύει ότι υπάρχει πείνα στον κόσμο"!
Ο Ντοστογιέφσκι έγραψε πώς "ο καθένας από εμάς είναι ένοχος απέναντι σε όλους, για όλους και για όλα"
Στο βιβλίο του "Αντίσταση", [δυο φορές το διάβασα] ο Ernesto Sabato έγραψε: "Μπορεί κανείς να ζητήσει από τους άντρες και τις γυναίκες της χώρας μου να αρνηθούν να ανήκουν σ' αυτόν τον άγριο καπιταλισμό, όταν συντηρούν παιδιά και γονείς; Αμα έχουν φορτωθεί όλη αυτή την ευθύνη, πώς θα μπορούσαν να εγκαταλείψουν αυτή τη ζωή;"
"Η νύχτα δεν είναι λιγότερο θαυμάσια από την ημέρα, δεν είναι λιγό-τερο θεόσταλτη, και η λάμψη των άστρων τη φωτίζει, και η νύχτα έχει αποκαλύψεις που η μέρα αγνοεί. Η νύχτα έχει περισσότερη ομοιότητα με τα μυστήρια της προέλευσης απ' όσο η ημέρα. Η Άβυσσος δεν ανοίγει παρά με τη νύχτα"
Κυριακή, 16 Μαρτίου 2014