Ολα, σε απόλυτη ισορροπία...
116
Καιρός βροχερός... καιρός μελαγχολικός...
Από το παράθυρο του δωματίου βλέπω την κίνηση των αυτοκινήτων, τους διαβάτες να περνούν. Άλλοι χαρούμενοι και γελαστοί... άλλοι σκεφτικοί, προβληματισμένοι...
Μια κηδεία πριν λίγες ημέρες, ο ερχομός μιας νέας ζωής την επόμενη... Όλα σε απόλυτη ισορροπία, όπως τα έπλασε ο Δημιουργός!!!
Εξι μήνες... έξι ολόκληρους μήνες μακριά από τον γιο μου, την μητέρα μου, τους συγγενείς και φίλους μου, μακριά απ' όλη την προηγούμενη ζωή μου. Σε μια άλλη χώρα, να προσπαθώ να διαδώσω κάτι νέο, πολύ όμορφο.
Δυσκολίες, προβλήματα... αλλά, "δεν υπάρχει τύχη, πεπρωμένο, μοίρα, που να μπορεί να εμποδίσει ή να ελέγξει τη σταθερή απόφαση μιας αποφασισμένης ψυχής. Τα χαρίσματα δεν μετράνε. Μόνο η θέληση είναι μεγάλη, όλα τα πράγματα υποχωρούν αργά ή γρήγορα μπροστά της. Ποιο εμπόδιο μπορεί ν' αντέξει στη δύναμη του ποταμού που αναζητεί τη θάλασσα στο ρεύμα του, ή κάνει την ανατολή του ηλίου να περιμένει; Κάθε ψυχή πρέπει να κερδίσει αυτό που της αξίζει. Άσε τους ανόητους να μιλάνε για τύχη. Ο τυχερός είναι εκείνος που ο σκοπός του δεν λυγίζει ποτέ, που η παραμικρή δράση ή αδράνειά του εξυπηρετεί ένα μεγάλο σκοπό. Γιατί ακόμα κι ο ίδιος ο θάνατος μένει ακίνητος και περιμένει μερικές φορές μια ώρα για μια τέτοια θέληση"...
...αλλά και χαρά και ικανοποίηση όταν κοιτάω τα μάτια των μαθητών μου... αυτή είναι η δύναμή μου, το κουράγιο που αντλώ για να συνεχίσω την προσπάθεια, έτσι ώστε όταν πάω στους ουρανούς να κοιτάξω κατάματα τους παλιούς δασκάλους και όχι να σκύψω το κεφάλι από ντροπή.
Ρώτησε ο μαθητής τον δάσκαλο: "Δάσκαλε, τι είναι τα λάθη;".
Ο Δάσκαλος σκέφτηκε λίγο πριν του απαντήσει.
"Λάθη είναι τα παρακλάδια ενός δρόμου που σε οδηγεί στην Αλήθεια της Ζωής. Μιας ζωής που είναι διαφορετική για τον καθένα, αλλά που για τον καθένα είναι η δική του ζωή. Εξαρτάται όμως πώς θέλει να τη ζήσει".
Έγραψε ο Αδαμάντιος Πεπελάσης: "Στη διαδρομή της ζωής μου αντιμετώπισα αδιέξοδα, ερωτηματικά, αμφιβολίες, φόβους, ενοχές. Είχα όπως όλοι μας μια δύσβατη πορεία, την πορεία της αυτογνωσίας μέσα από οδύνες και χαρές μεγάλες. Τίποτε σταθερό. Ν' αλλάζουν όλα γύρω, ν' αλλάζει ο εαυτός μας, ν' αλλάζει το κορμί μας, ν' ασπρίζουν τα μαλλιά μας, να μεγαλώνουν τα αγαπημένα μας παιδιά, να χάνουμε αγαπημένους, ν' αλλάζει ο κόσμος γύρω, να βιώνουμε με ένταση τις αλλαγές και να μην έχουμε τίποτα πιο σταθερό από τη στάση της ζωής μας" .
Είπαμε... όλα σε απόλυτη ισορροπία, όπως τα έπλασε ο Δημιουργός!!!
"Κι αν η ευτυχία είναι πράγματι σαν τις σταγόνες της βροχής και δεν μπορείς να την κρατήσεις σφιχτά στα χέρια σου σκύψε και πιες... πάρε τη γεύση της. Νιώσε την... Η ζωή είναι μία... μονάκριβη"
26/2/2014