Μια ζεστή νύχτα...
115
Tι να γράψεις κι απόψε το βράδυ που όλα είναι τόσο θολά, μα και τόσο ξεκάθαρα; Αντίφαση θα πείτε... Σωστά...
Μια νύχτα η αποψινή εδώ στον Ύψωνα, ιδιαίτερα ζεστή. Μια νύχτα διαφορετική από τις άλλες... Μια νύχτα που οι σκέψεις ρέουν σαν το ποτάμι... Ποιο εμπόδιο να τις συγκρατήσει; Ποιο εμπόδιο σταματάει το νερό όταν αυτό κυλάει ορμητικά προς μια κατεύθυνση; ...
Η ζωή είναι μια διαρκής αναθεώρηση... Αυτό που πίστευες μέχρι χθες σωστό, σήμερα είναι λάθος και αντίστροφα... Ακόμα κι αυτό που ένιωθες σωστό μόλις πριν ένα λεπτό, τώρα είναι λάθος. Έτσι είναι η ζωή, μια διαρκής ανατροπή...
Είπε κάποτε κάποιος [ή κάποια; δεν θυμάμαι]: "η πείρα είναι μια γηραιά κυρία, της οποίας το παρελθόν είναι ύποπτο"!!!
Αναρωτιέσαι, κάποια στιγμή, αν τα ρίσκα που πήρες άξιζαν... Αν έπρεπε να κάνεις κάτι διαφορετικά... Γιατί, εκείνος ο χρόνος που ξόδεψες, έφυγε ανεπιστρεπτί... Και άξιζε;
Όλοι βλέπουν τα πράγματα από τη δικιά τους σκοπιά... θέλω αυτό, γιατί έτσι θα νιώθω καλύτερα.... Να νιώθω εγώ καλύτερα, όχι ο άλλος... Τι με ενδιαφέρει ο άλλος; Φτάνει να ικανοποιήσω το "εγώ" μου...
Έγραψε ο Ντοστογιέφσκι: "Ο καθένας από μας είναι ένοχος απέναντι σε όλους, για όλους και για όλα"
Ζεστή νύχτα η αποψινή... με πολλές σκέψεις, να τρέχουν ανεξέλεγκτες....
"Είναι οι απόβλητοι, οι προγραμμένοι, οι καταφρονημένοι, οι εκτοπισμένοι από την πατρίδα τους και τη γη όπου γεννήθηκαν, οι βάναυσα διωγμένοι στην πιο βαθιά άβυσσο. Εκεί είναι που βρίσκονται οι σημερινοί κατηχούμενοι"
-Ε. Γιούνγκερ
Τρίτη, 27 Μαΐου 2014