( φωτογραφίες Ν . Χαντζής )
Του Τάσσου Αναστασιάδη ///////
Η ιδιωτικοποίηση της Ολυμπιακής δούλεψε … σειρά των αεροδρομίων
Ας μεταφερθούμε λίγο στο παρελθόν , όχι πολύ πίσω , στον Σεπτέμβριο του 2009 . Ο Ελληνικός κρατικός αερομεταφορέας , οι Ολυμπιακές Αερογραμμές , διένυε τότε τον τελευταίο μήνα της ύπαρξής του καθώς ετοιμαζόταν για την υλοποίηση της διάδοχης κατάστασης με τη μορφή της ιδιωτικής πλέον Olympic Air . Πολλοί τότε εκτιμούσαν ότι το κλείσιμο της κρατικής Ολυμπιακής θα έκανε το αεροπορικό ταξίδι ένα άπιαστο όνειρο για την πλειοψηφία των Ελλήνων . H νέα ιδιωτική Olympic Air όμως ξεκίνησε με μεγάλες προοπτικές και αισιοδοξία παρά το δύσκολο περιβάλλον της εποχής και έδωσε τη μάχη της πριν εξαγορασθεί από την Aegean . Η ενοποιημένη εταιρεία ωθούμενη και από τον ανταγωνισμό με τη Ryanair -προϊόν ή αποτέλεσμα της επιβεβλημένης από την Ευρωπαϊκή Ένωση απελευθέρωσης των αερομεταφορών- διατηρεί μια επιθετική εμπορική πολιτική προσφέροντας συχνά ναύλους εσωτερικού φθηνότερους ακόμα και από επίγεια μέσα . Παράλληλα η δημιουργία περιφερειακών βάσεων επέτρεψε να υπάρξει για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες μια διαρκής αλλά και αξιόπιστη ελληνική παρουσία στον χώρο των ναυλωμένων πτήσεων προς τους τουριστικούς προορισμούς της χώρας . Και παρά τις δυσκολίες της ελληνικής οικονομίας τα αποτελέσματα είναι καλά , αφού ακόμα και στον ιδιαίτερα δύσκολο φετινό Ιούλιο η αύξηση της επιβατικής κίνησης εσωτερικού ήταν 10 %. Είναι ξεκάθαρο ότι το πείραμα της κατάργησης της κρατικής παρουσίας στον χώρο των αερομεταφορών είναι θετικό . Δυστυχώς η πετυχημένη περίπτωση της κρατικής αποχώρησης από τον χώρο των αερομεταφορών δεν μπόρεσε να πείσει τους κυβερνητικούς υπευθύνους να κινηθούν ανάλογα στα περιφερειακά αεροδρόμια . Η κατάστασή τους μάλιστα έχει πολλές ομοιότητες με την Ολυμπιακή Αεροπορία : κακές υπηρεσίες προς τους επιβάτες , παράπονα από τις αεροπορικές εταιρείες , δύσκαμπτο καθεστώς λειτουργίας προς τη Γενική Αεροπορία ( μια δραστηριότητα που μπορεί να αποφέρει σημαντικά κέρδη για τις τοπικές κοινωνίες ). Η αντιστοιχία δυστυχώς δεν σταματά εδώ καθώς οι στείρες αντιπαραθέσεις ανάμεσα σε συνδικαλιστές της ΥΠΑ , την κυβέρνηση και τους ενδιαφερόμενους φορείς υπήρξαν συνεχείς , με την εικόνα να γίνεται όλο και πιο δυσάρεστη . Παράλληλα , οι κινήσεις που έγιναν για τη βελτίωση των αεροδρομίων ήταν ελάχιστες , αργές , αν όχι ανύπαρκτες , και συχνά η κατάστασή τους απέχει πλέον πολύ από το να χαρακτηριστεί έστω και ανεκτή . Προφανώς το ζητούμενο απ ’ όλους είναι η ανάπτυξη , αλλά ο δρόμος που οδηγεί σε αυτόν τον στόχο δεν είναι εύκολος . Το κράτος , που δεν είναι ούτε πρέπει να είναι επιχειρηματίας , έχει αποδείξει και σε αυτόν τον τομέα ότι η λειτουργία των αεροδρομίων έχει έναν και μοναδικό σκοπό , την άντληση εσόδων χωρίς καμία πρόθεση ένα τμήμα να επενδύεται για τις απαραίτητες βελτιώσεις . Ακόμη όμως και αν υπήρχε τέτοια πρόθεση , οι πιέσεις της οικονομικής κρίσης που έχουν κάνει και το τελευταίο ευρώ απαραίτητο για τον κρατικό κορβανά , αποκλείουν πλέον οποιοδήποτε τέτοιο ενδεχόμενο . Η Περιφέρεια και οι φορείς κάτω από αυτήν , που θα είχαν κάθε συμφέρον να αναλάβουν και να αναπτύξουν τις υποδομές των αεροδρομίων , δεν μπορούν να το κάνουν καθώς οι δομές και οι οικονομικές τους δυνατότητες που θα εγγυώνται κάτι τέτοιο είναι ανύπαρκτες . Επιπλέον , και με ελαχιστότατες εξαιρέσεις , τέτοια εγχειρήματα έχουν αποτύχει παταγωδώς στο παρελθόν . Αντίθετα , μια ιδιωτική εταιρεία που είναι αναγκασμένη να πραγματοποιεί και επενδύσεις για να διασφαλίσει τη συνέχιση της κερδοφορίας της θα μπορούσε να έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα . Για κάποιους το ιδανικό σχήμα θα ήταν μια ισορροπημένη σύμπραξη κράτους και δημόσιων φορέων με την ιδιωτική πρωτοβουλία . Το θέμα που θα έπρεπε , όπως και με την Ολυμπιακή Αεροπορία , να έχουμε επιλύσει πολλά χρόνια πριν και με ελληνική πρωτοβουλία , υποχρεωθήκαμε να το « ξεπετάξουμε » εν μέσω κρίσης . Ακόμη κι έτσι , η εξαγγελθείσα παραχώρηση του -πρώτου « πακέτου » - περιφερειακών αεροδρομίων είναι βήμα που μόνο βελτίωση μπορεί να φέρει στο τέλμα που υπάρχει σήμερα . Το ζητούμενο είναι να προχωρήσει άμεσα η μετάβαση στο νέο καθεστώς με όρους που δίνουν έμφαση όχι απαραίτητα στο άμεσο κέρδος ( υψηλό αρχικό ποσό ) αλλά στην προώθηση της ανάπτυξης των αεροδρομίων ( αριθμός επιβατών , πτήσεις προς νέες αγορές ...). Στην Ελλάδα η μέχρι τώρα εμπειρία σε άλλους τομείς , όπως στις τηλεπικοινωνίες και στις αερομεταφορές , έχει αποδείξει ότι μια αγορά χωρίς κρατική παρουσία ή κυρίαρχο ρόλο μπορεί να έχει θετικές συνέπειες και για τον καταναλωτή και για την εθνική οικονομία . Ας ελπίσουμε ότι αυτό θα το δούμε να συμβαίνει και στα περιφερειακά αεροδρόμια .
Το τεύχος Σεπτεμβρίου , σε συνέχεια των όσων γράψαμε στο Forum Αυγούστου , είναι άλλη μια απτή απόδειξη ότι είμαστε εδώ , για να συνεχίσουμε τη μάχη με τη δική σας βοήθεια , που παραμένει αμέριστη και σας ευχαριστούμε γι ’ αυτό . Τις Συμπληγάδες βέβαια δεν τις έχουμε περάσει , το αντίθετο μάλιστα · βρίσκονται μπροστά μας . Επιλέξαμε στην καινούργια εκδοτική περίοδο , που είθισται να αρχίζει κάθε Σεπτέμβριο , να ξεκινήσουμε « πολύ δυνατά » με ύλη που κανονικά θα δημοσιευόταν σε δύο ή και περισσότερα τεύχη και με ένα μεγάλο αφιέρωμα σε αναχαιτιστές : πετώντας με F-15 « Golden » Eagle της USAFE -άλλη μια αποκλειστικότητα σε παγκόσμιο επίπεδο- και συναντώντας την 330 Μοίρα , τους « Κεραυνούς » της ΠΑ . Έτσι κάποιες από τις τακτικές μας στήλες λείπουν , αλλά και άλλη αρθρογραφία που είχαμε προγραμματίσει μεταφέρεται για τα επόμενα τεύχη μας . Στο τεύχος Οκτωβρίου προγραμματίζουμε το δεύτερο μέρος της επίσκεψής μας στην 48 η Πτέρυγα στη RAF Lakenheath αλλά και μια σειρά άλλων θεμάτων που … « λόγω πληθώρας ύλης » δεν στάθηκε δυνατόν να συμπεριληφθούν στην Π & Δ που κρατάτε στα χέρια σας . Π & Δ
09 / 2015 5