Τα ακροφύσια TVC προσδίδουν στο Su-30MKI μοναδικές δυνατότητες ελιγμών και ελέγχου της γωνίας προσβολής σε μικρές ταχύτητες . ( Φωτογραφία Κώστας Μεταξάς )
Equipment ). To σύστημα αναφέρεται ως επιχειρησιακό τουλάχιστον από το 2011 και έχει αποσπάσει πολύ καλές κριτικές απ ’ όλους τους χρήστες του . Παραμένει όμως άγνωστο εάν τα Typhoon της RAF χρησιμοποίησαν το PI- RATE κατά τη διάρκεια της « Indradanush ΙV », καθώς άλλα επιχειρησιακά συστήματα όπως τα ραντάρ λειτούργησαν και από τις δυο πλευρές σε εκπαιδευτική και μόνο διαμόρφωση . Η σημασία των IRST στη σύγχρονη εναέρια μάχη και η δυνατότητα της αποκάλυψης , ιχνηλάτησης και εμπλοκής στόχων με ηλεκτρονική σιγή που δίνουν είναι βέβαια αδιαμφισβήτητη , όπως μπορείτε να διαβάσετε και σε άλλο άρθρο του τρέχοντος τεύχους . Οι αναφορές από την πρώτη εβδομάδα της άσκησης περί « πλήρους ινδικής επικράτησης » και για το « πως οι Ινδοί κατατρόπωσαν τους Βρετανούς », προερχόμενες κυρίως από ινδικές πηγές και αναπαραγόμενες από ινδικά ΜΜΕ και βρετανικά « ταμπλόιντ » στη συνέχεια , δημιούργησαν θέμα στο οποίο αναγκάστηκαν να πάρουν τελικά θέση τόσο η IAF όσο και η RAF . Η ινδική ανακοίνωση ( μετά το τέλος της άσκησης ) ήταν μάλλον αινιγματική , αφού ανέφερε ότι « οι Ινδοί μαχητές έχοντας “ αγγίξει με δόξα τον ουρανό ” ( που είναι και το ρητό της IAF ) επέστρεψαν με την επιτυχή ολοκλήρωση της διμερούς άσκησης ». Από την πλευρά της η RAF εξέδωσε ( στη διάρκεια της άσκησης ) μια ευγενική αλλά ξεκάθαρη διάψευση αναφέροντας ότι « οι αναλύσεις δεν συμπίπτουν πουθενά με τα όσα έχουν αναφερθεί και τόσο οι πιλότοι της RAF όσο και τα Typhoon απέδωσαν πολύ καλά , μαζί και εναντίον της Ινδικής
Αερομαχίες με … ποδοσφαιρικά σκορ
Το θέμα των επιδόσεων σε ασκήσεις όπως η « Indradhanush IV » και ειδικά οι Red Flag πρέπει να αντιμετωπίζεται με ιδιαίτερη επιφυλακτικότητα για μια σειρά λόγων . Ο κυριότερος είναι ότι σε τέτοιες συνεκπαιδεύσεις , που δεν αφορούν συμμαχικές αεροπορίες ( όπως οι ΝΑΤΟϊκές ), αποκλειστικός σχεδόν σκοπός τους είναι να μελετηθούν οι τακτικές και τεχνικές του αντιπάλου αλλά και οι δυνατότητες των μαχητικών του , χωρίς από την άλλη πλευρά να αποκαλυφθούν τα αντίστοιχα χαρακτηριστικά των φίλιων δυνάμεων . Με άλλα λόγια , το πλαίσιο είναι να « αφεθούν οι αντίπαλοι να “ νικήσουν ” ώστε να “ αποκαλυφθούν ” όσο το δυνατόν περισσότερα ». Ένας δεύτερος , εξίσου σημαντικός λόγος , είναι ότι τα αποτελέσματα τέτοιων « εκπαιδεύσεων » εξαρτώνται άμεσα από τα σενάρια και τους κανόνες εμπλοκής RoE ( Rules Of Engagement ), που βέβαια επηρεάζονται από τις προθέσεις που προαναφέρθηκαν . Τέλος , υπάρχουν και διάφορες άλλες σκοπιμότητες που υπηρετούνται από … ποδοσφαιρικά σκορ σε συνεκπαιδεύσεις . Η IAF έχει προϊστορία στο θέμα · σε παλαιότερες συναντήσεις της με την USAF είχε υποστηρίξει αντίστοιχες επιδόσεις με την « Indradhanush IV ». Πιο συγκεκριμένα στην Cope India 04 , στην οποία πρώιμα Su-30MK ( I ) είχαν συνεκπαιδευτεί με αμερικανικά F-15C , υπήρξαν και πάλι ινδικοί ισχυρισμοί για καταρρίψεις 9:1 . Οι Αμερικανοί μάλιστα τους είχαν αποδεχθεί , αν και η USAF είχε ισχυριστεί από την πλευρά της ότι οι RoE ευνοούσαν κατάφορα τα Sukhoi : κατόπιν συμφωνίας με την ινδική πλευρά οι εμπλοκές δεν συμπεριλάμβαναν BVR όπλα , αφαιρώντας έτσι ένα από τα ισχυρότερα ατού των Eagle . Επιπλέον , σε πολλές από τις αερομαχίες LFE η αναλογία ήταν 3:1 με τα F-15C να αντιμετωπίζουν έως και 18 Su-30 . Φυσικά , από την άλλη πλευρά , μπορεί πάντα κάποιος να υποστηρίξει ότι οι αμερικανικές δικαιολογίες προσπαθούσαν να … δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα . Είναι αξιοσημείωτο ότι το 1999 , μερικά χρόνια πριν από την Cope India 04 όταν το Su-30 πρωτοέμπαινε σε υπηρεσία , η ίδια η Αμερικανική Αεροπορία σε εσωτερικές αναλύσεις της ( που σε κάποιες πτυχές τους δημοσιοποιήθηκαν αργότερα ) κατέληγε στο συμπέρασμα ότι το F-15 είναι εξαιρετικά ευάλωτο έναντι του ρωσικού μαχητικού ( Su-30MK Beats F-15C « Every Time »). Πιο συγκεκριμένα , το κυρίαρχο σενάριο των αναλύσεων ήταν αυτό που το Su-30 επιχειρούσε αρχικά να καταρρίψει το Eagle με βολή BVR ΑΑ-12 « Adder » από αποστάσεις στις οποίες το F-15 δεν μπορούσε να « απαντήσει » με AMRAAM . Εάν η πρώτη αυτή απόπειρα ήταν αποτυχημένη , σύμφωνα με τη μελέτη το « Flaker » θα είχε και μια δεύτερη ευκαιρία : θα προσπαθούσε να μπει στην « τυφλή γωνία » του αμερικανικού ραντάρ Doppler ( στρέφοντας κατερχόμενο υπό ορθή γωνία προς το προσεγγίζον Eagle ) και θα προσπαθούσε να προσεγγίσει για βολή AA-11 « Archer ». Η τακτική αυτή για την κατανίκηση του APG-63 ( και όλων των Doppler ραντάρ ) δεν ήταν καινούργια , αλλά ήταν δύσκολο και επικίνδυνο για τον επιτιθέμενο να την εφαρμόσει , έως την εμφάνιση των Su-30 που με τα ακροφύσια TVC μπορούσαν να εκτελέσουν εκπληκτικούς ελιγμούς . Σχετικά με την Cope India 04 είχε υπάρξει και μια άλλη εξήγηση … σκοπιμότητας : καθώς τη συγκεκριμένη περίοδο « παιζόταν » ( για άλλη μια φορά ) στο κογκρέσο η έγκριση προμήθειας του F-22 . Έτσι κάποιοι ισχυρίστηκαν ότι η ηγεσία της USAF είχε χρησιμοποιήσει την άσκηση για να « καταδείξει » την αδυναμία των Eagle έναντι των ρωσικών μαχητικών νέας γενιάς και να υπογραμμίσει την ανάγκη αγοράς των ( πανάκριβων ) Raptor . Πολύ πιο ενδιαφέρουσα βέβαια συνάντηση είχαν τα Su-30MKM της Μαλαισίας κατά τη διάρκεια της Cope Taufan 2014 . Στην περίπτωση εκείνη η USAF έφερε για πρώτη φορά σε διεθνή ( μη συμμαχική ) άσκηση F-22 μαζί με F-15 . Είναι γνωστό ότι στη συνεκπαίδευση υπήρξαν LFE με τη συμμετοχή των « Flanker », Raptor , Eagle και MiG-29N και ήταν και η πρώτη συνάντηση δυο μαχητικών που διαθέτουν έλεγχο TVC ( αν και διαφορετικής σχεδιαστικής φιλοσοφίας ). Δυστυχώς όμως οι πληροφορίες από την Cope Taufan 2014 ήταν τυπικές ανακοινώσεις περί της άσκησης .
09 / 2015 11