ΠΤΗΣΗ 2015 October 2015 #353 | Page 78

ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ Kawasaki P-1 Τα δύο πρωτότυπα στο τέλος της διαδικασίας δοκιμών με το TRDI, που διήρκεσαν σημαντικά περισσότερο από την πρόβλεψη λόγω διαφόρων προβλημάτων που ανέκυψαν. μεταλλικά κράματα (την ίδια επιλογή είχε κάνει η Mitsubishi στο MRJ, Π&Δ No 343, «MRJ, Ιάπωνας διεκδικητής»), παρά το γεγονός ότι όλοι οι Ιάπωνες αεροκατασκευαστές έχουν μεγάλη εμπειρία στη χρήση σύνθετων υλικών. Ο λόγος αυτής της συντηρητικής προσέγγισης ίσως είναι η επιφύλαξη για τη συμπεριφορά και τη μακροχρόνια αντοχή τέτοιων υλικών στο περιβάλλον του θαλασσινού νερού. Μια σημαντική καινοτομία της σχεδίασης της Kawasaki είναι το τριπλό, ανεξάρτητο σύστημα FBL (Fly-By-Light), που διασυνδέει το πιλοτήριο με τις επιφάνειες ελέγχου και τα άλλα υποσυστήματα του αεροσκάφους μέσω οπτικών ινών και αποτελεί την πρώτη επιχειρησιακή εφαρμογή της σχετικής τεχνολογίας. Στο πιλοτήριο, που μπορεί να φιλοξενήσει και δύο παρατηρητές σε αναδιπλούμενα καθίσματα, οι δύο πιλότοι χρησιμοποιούν κλασικά χειριστήρια τύπου yoke αντί των πλευρικών στικ, που έχουν υιοθετήσει αρκετά επιβατικά. Υπάρχει επίσης υποδομή HUD (ένα για τον καθένα) και ο πίνακας οργάνων περιλαμβάνει έξι οθόνες πολλαπλών λειτουργιών. Το πλήρωμα συμπληρώνει P-8A της VP-5 «Mad Foxes» του USN σε ανάπτυξη στον αεροναύσταθμο Atsugi τον Νοέμβριο του 2004, φωτογραφημένο με P-1 που εδρεύει εκεί. Οι δύο σχεδιάσεις υπηρετούν διαφορετικά δόγματα ΑΦΝΣ. (φωτογραφία USN, Mass Communication Specialist 2nd Class Douglas G. Wojciechowski) 78 10/2015