Kawasaki P-1 ASW στη χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου
Η ευρωπαϊκή εμφάνιση του αεροσκάφους ναυτικής συνεργασίας , που βρίσκεται ήδη σε υπηρεσία με την αεροπορία της Ιαπωνικής Ναυτικής Δύναμης Αυτοάμυνας ( JMSDF ), αποτελεί μια καλή ευκαιρία να σηκώσουμε το πέπλο μυστηρίου που καλύπτει όλες σχεδόν τις πτυχές της σχεδίασης της Kawasaki .
Του Φαίδωνα Γ . Καραϊωσηφίδη . Με τη συνεργασία του Πέτρου Καραπαππά Δρ . Μηχανολόγου-Αεροναυπηγού Μηχανικού
• ελάχιστα γνωστό εκτός Ιαπωνίας . Η παραμονή του στο παρασκήνιο μέχρι και σήμερα κάνει άγνωστες όχι μόνο τις τεχνολογικές ή επιχειρησιακές δυνατότητές του αλλά ακόμη και τις ιστορικές καταβολές του . Κάποιοι αναγάγουν την απαρχή του στο θνησιγενές πρόγραμμα P-7 του Αμερικανικού Ναυτικού ( USN ) για την αντικατάσταση του P-3 . Το σίγουρο είναι ότι τα διλήμματα και τα αδιέξοδα του τελευταίου έγιναν μαθήματα για την JMSDF , που ήδη από το 1977 κατασκεύαζε κατόπιν αδείας Orion , για να γίνει στη συνέχεια ο μεγαλύτερος εξαγωγικός χρήστης του τύπου . Να υπενθυμίσουμε ότι στα μέσα της δεκαετίας του 80 στο πλαίσιο του αμερικανικού προγράμματος LRAACA ( Long-
Range Air ASW-Capable Aircraft ), το αναβαθμισμένο P-3G της Lockheed ήλθε σε μετωπική αντιπαράθεση με προτάσεις της Boeing ( για μια έκδοση του Boeing 757 ) και της McDonnell Douglas ( για ένα τροποποιημένο MD- 90 ). Η υπόθεση του LRAACA είχε έντονο παρασκήνιο στους διαδρόμους του Πενταγώνου αλλά και το ίδιο το USN φάνηκε ότι τελικά « δεν ήθελε » να αντικαταστήσει το P-3 ή δεν επιθυμούσε να επενδύσει τα απαιτούμενα κονδύλια τη συγκεκριμένη περίοδο . Έτσι , παρά το γεγονός ότι το ίδιο είχε προκαλέσει με RfP τη διαγωνιστική διαδικασία έναντι της απευθείας επιλογής του P-3G και το επέλεξε ως την οικονομικότερη λύση τον Οκτώβριο του 1988 , όταν τα
10 / 2015 71