ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ
ΑΦΝΣ σε Ωκεάνια Υπηρεσία
Ιαπωνικό P-3C
συμμετέχοντας σε
άσκηση RIMPAC.
πλάνα παραδόθηκαν στα τέλη της δεκαετίας του 80 και 25 χρόνια αργότερα
λήφθηκε απόφαση για την εφαρμογή προγράμματος ανακατασκευής τους.
Την περίοδο εκείνη (2005) υπήρξε έντονη φημολογία ότι η διαδικασία συνοδευόταν και από «εκτεταμένη αναβάθμιση του ηλεκτρονικού εξοπλισμού και
εκσυγχρονισμό των δυνατοτήτων τους». Υπήρχαν μάλιστα εκτιμήσεις ότι τα
Tu-142MK-E λάμβαναν το «πακέτο» Novella/Sea Dragon όπως και τα Il-38SD
και κάποιοι υποστήριζαν ότι τα αεροπλάνα θα ήταν και οι πρώτοι φορείς της
έκδοσης αέρος-επιφανείας του πυραύλου BrahMos. Οι πληροφορίες όμως
αυτές δεν επιβεβαιώθηκαν, ειδικά μετά την παραγγελία των P-8I το 2009.
Το πιθανότερο είναι ότι τα ινδικά «Bear-F» υπέστησαν απλά γενική επισκευή
(έχοντας συμπληρώσει το προβλεπόμενο «όριο ζωής») από την Beriev Aircraft Company (ανάμεσα στο 2007 και 2011), προκειμένου να συνεχίζουν
Η Ινδική Ακτοφυλακή έχει ως κύρια
εναέρια πλατφόρμα τα τοπικής
συναρμολόγησης Do228 σε διάφορες
εκδόσεις και επίπεδα εξοπλισμού.
64
10/2015
να υπηρετούν μέχρι και το 2020, οπότε και θα συμπληρωθεί το πρόγραμμα
προμήθειας 12 Poseidon. Σημαντικά καθήκοντα ναυτικής περιπολίας και
επιτήρησης έχει και η Ινδική Ακτοφυλακή με κύρια πλατφόρμα τα τοπικής
συναρμολόγησης Do228: 11 -100 και 27 -200, με τις παραδόσεις των τελευταίων να συνεχίζονται. Ο εξοπλισμός τους ποικίλει από αεροπλάνο σε αεροπλάνο και περιλαμβάνει ραντάρ Super Marec της Thales ή EL/M-2022A(V)3
της Elta, SLAR MSS 6000, εξοπλισμό E/O, ESM κ.ά. Η Ινδική Ακτοφυλακή έχει
προκηρύξει διαγωνισμό για ένα «second-tier» MPA, για να καλύψει ρόλους
για τους οποίους τα Il-38SD και P-8I θα είναι πολύ δαπανηρά, και οι σχετικές
υποψηφιότητες είναι: το Airbus Military CN235MP/C295MPA, το SAAB 2000
MPA με ραντάρ AESA, το Dassault Falcon 900MPA και το Embraer P-99A. Η
Ινδία χρησιμοποιεί επίσης έναν μικτό στόλο από ΜΕΑ IAI Searcher και Heron