Μέρος του προγράμματος Mars Surveyor ’ 98 το όχημα προσεδάφισης Mars Polar Lander απέτυχε όπως και το τροχιακό δίδυμό του .
ντας στον Ειρηνικό . Λίγες ημέρες μετά την εκτόξευση του Mars Global Surveyor αλλά και του Mars 96 , ξεκίνησε την πορεία της μία από τις σημαντικότερες προσπάθειες εξερεύνησης με στόχο τον Άρη . Το διαστημόπλοιο Mars Pathfinder ήταν το πρώτο από μια σειρά αμερικανικών ρομποτικών συστημάτων το οποίο συνδύαζε τροχιακό όχημα και σκάφος προσεδάφισης που μετέφερε όμως ρόβερ : η NASA θεωρούσε ότι μια μετακινούμενη πλατφόρμα θα μπορούσε να εξυπηρετήσει πολύ καλύτερα την προσπάθεια συλλογής στοιχείων έστω και αν το εποχούμενο επιστημονικό « πακέτο » θα ήταν περιορισμένο ( λόγω της υποδομής του τροχοφόρου ). Το Mars Pathfinder εκτοξεύθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 1996 και προσγείωσε το όχημα προσεδάφισης Carl Sagan Memorial Station στην Ares Vallis στις 4 Ιουλίου 1997 . Το εξάτροχο Sojourner -μόλις 65 εκατοστά σε μήκος- ξεκίνησε αμέσως να γράφει ιστορία με τις πρώτες κιόλας πανοραμικές φωτογραφίες της αρειανής επιφάνειας και συνέχισε να το κάνει πολύ μετά τις 7-30 ημέρες που προέβλεψε η NASA : η τελευταία του μετάδοση έγινε στις 27 Σεπτεμβρίου 1997 , σχεδόν τρεις μήνες μετά τη « στενή επαφή » με τον Άρη , και η αποστολή τερματίστηκε στις 10 Μαρτίου 1998 . Η επόμενη χρονιά αποτελεί σταθμό , καθώς έχουμε την πρώτη αποστολή στον Άρη που δεν προέρχεται από τις ΗΠΑ ή την ΕΣΣΔ / Ρωσία . Στις 4 Ιουλίου 1998 εκτοξεύεται ο ιαπωνικός βολιστήρας « Nozomi » (« Ελπίδα ») με προορισμό να μπει σε περιαρειανή τροχιά , αλλά προβλήματα στη συνέχεια δεν επέτρεψαν μια τέτοια εξέλιξη . Έτσι ο βολιστήρας απέκτησε άλλο στόχο και τοποθετήθηκε σε περιήλια τροχιά με
την αποστολή να τερματίζεται στις 31 Δεκεμβρίου 2003 . Άτυχη ήταν και η αποστολή του Mars Climate Orbiter ( MCO ) που προοριζόταν να εξερευνήσει το αρειανό κλίμα και να χρησιμοποιηθεί τροχιακός σταθμός αναμετάδοσης μελλοντικών αποστολών προσεδάφισης . Εκτοξεύθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 1998 κι έφτασε στις 23 Σεπτεμβρίου 1999 , χάνοντας όμως αμέσως μετά την επαφή με το κέντρο ελέγχου του . Η διερεύνηση κατέληξε σε ένα απίθανό συμπέρασμα : η κατασκευάστρια Lockheed Martin εργαζόταν σε κάποιες από τις παραμέτρους προγραμματισμού σε αγγλοσαξονικές μονάδες μέτρησης αντί του μετρικού συστήματος που υπαγόρευε το συμβόλαιο της NASA ! Έτσι ο υπολογισμός της απόστασης σκάφουςπλανήτη ήταν λανθασμένος και ο τελικός τροχιακός ελιγμός απέτυχε . Ο MCO αποτελούσε μέρος του προγράμματος Mars Surveyor ’ 98 σε έναν « κλασικό » συνδυασμό orbiter-lander με τον Mars Polar Lander ( MPL ) να αποτελεί το όχημα προσεδάφισης που μετέφερε επίσης δύο δευτερεύοντα ερευνητικά σκάφη . Εκτοξεύθηκε στις 3 Ιανουαρίου 1999 με Delta II και έφτασε στον Άρη τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς . Το σκάφος εκτέλεσε κανονικά τον ελιγμό εισόδου στην αρειανή ατμόσφαιρα , αλλά η προγραμματισμένη επαφή μαζί του στη συνέχεια δεν αποκαταστάθηκε ποτέ . Η NASA εκτίμησε ότι η ταχύτητα καθόδου του MPL ήταν μεγαλύτερη από την προγραμματισμένη και το σκάφος συνετρίβη . Ο νέος αιώνας άνοιξε με την αποστολή της NASA Mars Odyssey , μια άλλη κατασκευή της Lockheed Martin , που είναι ο κυριότερος κατασκευαστής στην προσπάθεια της εξερεύνησης του Άρη . Το τροχιακό όχημα
Ο Mars Climate Orbiter απέτυχε στην αποστολή Mars Surveyor ’ 98 από μια ασυνεννοησία στο σύστημα μονάδων που χρησιμοποιούσε το λογισμικό του !
Στον νέο αιώνα η προσπάθεια της εξερεύνησης του Άρη άνοιξε με την αποστολή της NASA Mars Odyssey .
10 / 2015 125