ΠΤΗΣΗ 2015 October 2015 #353 | Page 120

διαστημα 50 χρόνια εξερευνώντας τον Άρη Το γιγάντιο φαράγγι Valles Marineris αποκαλύφθηκε αρχικά από τον Mariner 9. To lander του Mars 3 και το μικρό όχημα που μπορούσε να συρθεί στην επιφάνεια με τη βοήθεια βαρούλκου. 120 10/2015 7 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο δεν ήταν ομαλή και το σύστημα ανάσχεσης/προσεδάφισης με αλεξίπτωτο δεν λειτούργησε, με αποτέλεσμα το lander να συντριβεί. Το Mars 3 εκτοξεύθηκε με επιτυχία στις 28 Μαΐου και πραγματοποίησε την τροχιακή του είσοδο στις 2 Δεκεμβρίου, έχοντας και αυτό αποσπάσει το όχημα προσεδάφισης στην τελική φάση της διαδικασίας. Το τελευταίο ήταν μια σφαιρική κατασκευή διαμέτρου 1,2 μέτρων που προστάτευε μια θερμική ασπίδα 2,9 μέτρων με σύστημα ανασχετικού αλεξιπτώτου και ρουκετών που θα ανέκοπταν περαιτέρω την ταχύτητα καθόδου για ομαλή προσεδάφιση. Στη συνέχεια το ημισφαιρικό κέλυφος της μιας πλευράς θα άνοιγε σε τέσσερα τεταρτημόρια-πέταλα για να σταθεροποιήσει το σκάφος και να αποκαλύψει τον επιστημονικό εξοπλισμό του αλλά και τις δύο φωτογραφικές μηχανές και ένα συγκρότημα με μηχανικό βραχίονα. Αυτός, εκτός της δυνατότητας μηχανικής ανάδευσης και δειγματοληψίας του εδάφους, θα μετακινούσε στην επιφάνεια και ένα μικρό όχημα. Εφοδιασμένο με μεταλλικά πέδιλα και ράβδους για αποφυγή εμποδίων, το Prop-M θα συρόταν στο έδαφος με τη βοήθεια βαρούλκου και καλωδίου που θα το ένωνε με το μητρικό lander. Η διαδικασία προσεδάφισης λειτούργησε κανονικά και το όχημα έφτασε ομαλά στην επιφάνεια, ξεκινώντας την αποστολή του. Στη συνέχεια όμως και 14,5 δευτερόλεπτα αργότερα η μετάδοση στοιχείων σταμάτησε, αφήνοντας μάλιστα ημιτελή τη μετάδοση της πρώτης φωτογραφικής λήψης, χωρίς ποτέ να επισημανθεί εάν το πρόβλημα ήταν στο όχημα ή τον τροχιακό αναμεταδότη. Σύμφωνα με σοβιετικές πηγές η διπλή αποστολή, πέραν των δύο προσεδαφίσεων, μετέδωσε συνολικά και 60 φωτογραφίες, αν και κάποιες από τις αρχικές αντιμετώπισαν το ίδιο πρόβλημα που είχε και ο Mariner 9, το σύννεφο σκόνης που κάλυπτε τον πλανήτη. Οι μεταδόσεις όμως που συνεχίστηκαν μέχρι και τον Αύγουστο του 1972 (οπότε και η αποστολή ολοκληρώθηκε και επίσημα) αποκάλυψαν πολλά στοιχεία του έντονου εδαφικού αναγλύφου της αρειανής βαρύτητας και του μαγνητικού πεδίου του πλανήτη καθώς και μετρήσεις της ανώτερης ατμόσφαιρας. Η επόμενη σοβιετική φιλοδοξία σχετικά με τον Άρη ξεδιπλώθηκε το 1973 με τη δίδυμη αποστολή των Mars 4 και Mars 5 (σκάφη της σειράς Mars 3MS και τα δυο) τον Ιούλιο σε υποστήριξη μιας δεύτερης των Mars 6 και Mars 7 (της σειράς Mars 3MP) τον