ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ Ethiopian Airlines , New Spirit of Africa
ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ Ethiopian Airlines , New Spirit of Africa
Τα Q400 έχουν σημαντικό ρόλο στην υποστήριξη των εσωτερικών και περιφερειακών γραμμών .
Ethiopian Airlines ,
η Ιστορία
Η Αιθιοπία με περίπου 94 εκατομμύρια κατοίκους και έκταση πάνω από 1,1 εκατομμύριο τετραγωνικά χιλιόμετρα είναι η μεγαλύτερη σε πληθυσμό περίκλειστη χώρα στον κόσμο που συνορεύει με το Σουδάν , την Ερυθραία , το Τζιμπουτί , τη Σομαλία και την Κένυα . Ο πλούτος και η θέση της στην αφρικανική ήπειρο την έκαναν επίκεντρο του εμπορίου , απαιτώντας συγκοινωνίες και επικοινωνίες . Έτσι , οι εναέριες μεταφορές ταυτίζονται σχεδόν με την ανάπτυξη της αεροπλοΐας και οι πρώτες πτήσεις μεταφοράς ταχυδρομείου και επιβατών ξεκίνησαν στα μέσα της δεκαετίας του 1920 . Την περίοδο της ιταλικής αποικιοκρατίας η Αντίς Αμπέμπα είχε τακτική αεροπορική σύνδεση με τη Ρώμη και αμέσως μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο , τον Δεκέμβριο του 1945 , ιδρύθηκε η Ethiopian Air Lines ως μετοχική επιχείρηση , με αποκλειστικό μέτοχο το κράτος και τη βοήθεια της Trans World Airlines ( TWA ) που είχε και τη διαχείρισή της . Ο αρχικός στόλος περιλάμβανε πέντε Douglas C-47 που πετούσαν κυρίως βετεράνοι Αμερικανοί και κάποιοι Βρετανοί πιλότοι , πλαισιωμένοι από μηχανικούς τού αμερικανικού αερομεταφορέα . Οι υπηρεσίες της ξεκίνησαν στις 7 Απριλίου του 1946 συνδέοντας την αιθιοπική πρωτεύουσα με το Κάιρο , το Χαρτούμ , το Τζιμπουτί , την Ασμάρα και το Άντεν . Τα επόμενα χρόνια αποκτήθηκαν άλλα επτά Skytrain / DC-3 επιτρέποντας έτσι τη δημιουργία και άλλων διεθνών γραμμών , κάποιων σε συνεργασία με την British Overseas Airways Corporation . Ανάμεσά τους ήταν και μια ιδιαίτερα ιστορική που συνέδεε την Αντίς Αμπέμπα με τη Βομβάη μέσω Άντεν , ένας πραγματικός άθλος για τα πληρώματα και μια μεγάλη περιπέτεια 11 ωρών για τους επιβάτες .
Στο συγκεκριμένο δρομολόγιο , που ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 1947 , η Ethiopian AL μετέφερε επιβάτες και από το Ναϊρόμπι της Κένυας που συνέχιζαν μέχρι το Άντεν , για να αναλάβει εκεί η βρετανική εταιρεία με σταθμούς στο Ομάν και το Καράτσι . Η γραμμή διακόπηκε το 1950 , καθώς η Βρετανία , που είχε υπό τον έλεγχό της όλους σχεδόν τους ενδιάμεσους σταθμούς , περιόρισε ασφυκτικά τη λειτουργία της . Μια άλλη υπηρεσία που ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του 40 και αποτελεί μεγάλη πρόσοδο για την εταιρεία μέχρι και τις μέρες μας ήταν οι πτήσεις προς την Τζέντα της Σαουδικής Αραβίας μεταφέροντας μουσουλμάνους προσκυνητές . Οι διεθνείς γραμμές επεκτάθηκαν το 1950 με την απόκτηση δύο Convair CV-240 που αγοράστηκαν με δάνειο ενός εκατομμυρίου δολαρίων , υπό την εγγύηση της αμερικανικής κυβέρνησης μέσω της Ex-Im Bank . Το 1954 αποκτήθηκε ένα ακόμη αεροπλάνο του ιδίου τύπου μεταχειρισμένο από τη Sabena και στις 3 Απριλίου της ίδιας χρονιάς η εταιρεία ξεκίνησε με CV-240 , μια άλλη ιστορική γραμμή , προς Αθήνα και ενδιάμεσους σταθμούς στο Χαρτούμ και το Κάιρο δύο φορές την εβδομάδα . Οι επιβάτες μπορούσαν να προωθηθούν σε άλλους αφρικανικούς προορισμούς , είτε με δρομολόγια της ίδιας της Ethiopian AL είτε με την BOAC μέσω Κένυας ( και προς την Ευρώπη με την Ολυμπιακή σε μια αμοιβαία επωφελή αν και άτυπη συνεργασία ). Στη συγκεκριμένη γραμμή χρησιμοποιήθηκε και ένα Lockheed L-749 Constellation ( ET-T-35 ) στην έκδοση C-121A της USAF που η αμερικανική κυβέρνηση δώρισε στον Αιθίοπα αυτοκράτορα Χαϊλέ Σελασίε τον Πρώτο , για να χρησιμοποιηθεί ως VIP με την υποστήριξη της TWA . Όταν όμως ο τελευταίος αρνήθηκε τη δωρεά , το Constellation αγοράστηκε έναντι 1,4 εκατομμυρίων δολαρίων από την Ethiopian και από τις 10 Ιουνίου 1957 δρομολογήθηκε στο δισεβδομαδιαίο δρομολόγιο προς την Αθήνα . Η υπηρεσία του όμως έμελλε να είναι σύντομη , καθώς έναν μήνα αργότερα , στις 10 Ιουλίου , πραγματοποίησε αναγκαστική προσγείωση και καταστράφηκε . Το περιστατικό σημειώθηκε στο σκέλος Χαρτούμ-Κάιρο , όταν μετά την απογείωση σημειώθηκε φωτιά στον Νο2 κινητήρα , όπως αποδείχθηκε από υπερθέρμανση του συστήματος πέδησης που είχε μπλοκάρει . Αν και η φωτιά φάνηκε να κατασβήνεται αρχικά , λίγα λεπτά αργότερα σημειώθηκε έκρηξη που απέσπασε όλο το συγκρότημα του κινητήρα από την πτέρυγα , αναγκάζοντας το πλήρωμα να πραγματοποιήσει επιτυχημένη αναγκαστική προσγείωση στην έρημο , χωρίς να σημειωθούν τραυματισμοί ανάμεσα στους 20 συνολικά επιβαίνοντες . Παρά την απώλεια του Constellation , τα σχέδια για επέκταση σε συνδέσεις μεγάλων αποστάσεων υλοποιήθηκαν με την αγορά DC-6 ( όταν ο τύπος προτιμήθηκε έναντι προτάσεων της Lockheed για Constellation και Electra ), με παραγγελία δύο αεροσκαφών το 1956 έναντι 4 εκατομμυρίων δολαρίων και ενός ακόμη το 1957 . Εκτός από τη γραμμή προς Αθήνα και αργότερα προς Μαδρίτη ( 1963 ) και Ρώμη ( 1964 ), εκτελούσαν και τα δρομολόγια στις αποκαλούμενες « Διαφρικανικές » γραμμές ( TransAfrica ): προς τη Μονρόβια της Λιβερίας μέσω Χαρτούμ και Άκρα και αργότερα προς το Λάγκος της Νιγηρίας . Ταυτόχρονα τα CV-240 μετακινήθηκαν σε εσωτερικές γραμμές , αν και η παροχή εσωτερικών δρομολογίων είχε ξεκινήσει διστακτικά το 1951 και καρκινοβατούσε έκτοτε , καθώς οι υποδομές ήταν υποτυπώδεις αλλά και η ζήτηση μικρή . Το νέο διεθνές αεροδρόμιο της Αντίς Αμπέμπα Bole International , που εγκαινιάστηκε το 1961 , έδωσε
88 11 / 2015