Μία από τις τροποποιήσεις του Falcon 20 ήταν η ενσωμάτωση θυρίδας ρίψης σωστικών φορτίων .
Το βασικό HU-25A μπήκε σε υπηρεσία καθυστερημένα το 1982 . Το συγκεκριμένο αεροσκάφος είναι ένα από τα τέσσερα που κατέληξε στη NASA .
πλήρωμα για την υλοποίηση ευρέως φάσματος αποστολών . Στην καταληκτική ημερομηνία , Μάρτιο του 1976 , η USCG έλαβε μια ποικιλία προτάσεων , αν και τελικά αξιολογήθηκαν οι παρακάτω :
Το Sabreliner 75 με τους κινητήρες ALF502 που ήταν και η αρχική επιλογή της Ακτοφυλακής , το Jetstar με δύο GE CF34 από τη Lockheed , το Gulfstream II σε δύο εκδόσεις , μία με κινητήρες GE CF34 και μία με
Rolls-Royce Spey , το VFW 614 της VFW-Fokker με κινητήρες GE CF34 σε δύο εκδόσεις , μία με ηλεκτρονικά βοηθήματα Bendix και μία με ηλεκτρονικά Collins , μια έκδοση του Falcon 20 με κινητήρες Garrett ATF3 , γνωστή ως Falcon HX-XX , μέσω της Falcon Jet Corporation , της κοινοπραξίας Dassault και Pan Am , που προωθούσε το γαλλικό επιχειρηματικό τζετ στη βορειοαμερικανική αγορά και
Η έκδοση HU-25B (« 2111 » και « 2118 ») μπήκε σε υπηρεσία το 1987 και ακολουθήθηκε από το HU-25C /+ (« 2131 »).
Το σύστημα AOSS του HU-25B περιλάμβανε SLAR και γραμμικό σαρωτή σε ατρακτίδιο .
Dassault Sud-Aviation Mystere 20
To Falcon 20 ξεκίνησε τη « ζωή » του ως Mystere 20 , το προϊόν από τη συνεργασία Dassault ( τότε Dassault-Breguet ) και Sud-Aviation . Η τελευταία είχε προέλθει από τη συνένωση δύο άλλων γαλλικών κρατικών αεροναυπηγικών οντοτήτων , της Sud-Est ( SNCASE , Societe Nationale des Constructions Aeronautiques du Sud-Est ) και της Sud-Ouest ( SNCASO , Societe Nationale des Constructions Aeronautiques du Sud- Ouest ) τον Μάρτιο του 1957 . Η εταιρεία ξεκίνησε αμέσως την επιδίωξη μιας σειράς νέων προγραμμάτων , ανάμεσά τους και το Super-Caravelle , μια υπερηχητική « έκδοση » του αρχικού γαλλικού επιβατικού . Η πρόθεση αυτή αποτέλεσε και έναν από τους πυλώνες της γαλλοβρετανικής αεροκατασκευαστικής συνεργασίας στις αρχές της δεκαετίας του 60 , όταν τον Νοέμβριο του 1962 δημιουργήθηκε η κοινοπραξία ανάμεσα στη Sud-Aviation και την BAC ( British Aircraft Corporation ) για τη δημιουργία του Concorde . Η πρώτη θα συγχωνευόταν περαιτέρω με τη Nord Aviation και τη SΕREB ( Societe d ’ Etudes et de Realisation d ’ Engins Balistiques ) σχηματίζοντας τελικά το 1970 την Aerospatiale . Dassault και Sud-Aviation συνεργάστηκαν σε μια σειρά προγραμμάτων την περίοδο 1959-1965 , συμπεριλαμβανομένων των MD 410 Spirale / MD 415 Communaute , SE-116 Voltigeur , Concorde αλλά και μιας σειράς σχεδιάσεων VTOL . Ήταν όμως το Dassault-Breguet Mystere 20 που έφερε τις δύο εταιρείες εγγύτερα , με το αεροσκάφος να πετά στο Μerignac κοντά στο Μπορντό στις 4 Μαΐου 1963 . Στον διαμοιρασμό εργασιών η Sud-Aviation ανέλαβε την κατασκευή των ατράκτων στο εργοστάσιό της στο Saint-Nazaire . Το πρωτότυπο ( F-WLKB ) χρησιμοποιούσε δύο τουρμποτζέτ Pratt & Whitney JT12A-8 , αν και σύντομα αντικαταστάθηκαν από τουρμποφάν General Electric CF700 , αποτέλεσμα της ισχυρής επιρροής της Pan American , που είχε συμφωνήσει με την Dassault- Breguet για την πώληση και υποστήριξη του αεροσκάφους σε όλο το δυτικό ημισφαίριο με 40 αρχικές παραγγελίες και 120 δεσμεύσεις . Το μοντέλο αυτό πέταξε στις 10 Ιουλίου και το πρώτο αεροπλάνο παραγωγής βρέθηκε στον αέρα την 1 η Ιανουαρίου 1965 . Τα αεροσκάφη για την αμερικανική αγορά ολοκληρώνονταν στις εγκαταστάσεις της Pan Am στο Μπούρμπανγκ της Καλιφόρνιας , αποκτώντας το 1966 το εμπορικό όνομα Fan Jet Falcon , που υιοθετήθηκε αργότερα και από την Dassault ως Falcon 20 . Η καριέρα του τύπου απογειώθηκε σχεδόν αμέσως και ήδη στις αρχές του 1967 η Pan American Business Jets μετέτρεψε όλες τις προαιρέσεις της σε παραγγελίες , προσπαθώντας να ικανοποιήσει την τεράστια ζήτηση . Με την ιστορία τής οικογένειας Dassault Falcon όμως θα ασχοληθούμε σε ειδικό άρθρο μας .
H πρώτη πτήση του Mystere 20 εννέα μήνες μετά το ανταγωνιστικό HS . 125 .
02 11 / 2015 77