Το Anka θα μπορεί να εξοπλιστεί με ποικιλία αισθητήρων , όπως το Ε / Ο σύστημα ASELFLIR-300T , που είναι ο βασικός εξοπλισμός για την έκδοση Block A , και θα προστεθεί ραντάρ ΙSAR / GMTI / SAR στην έκδοση Block B .
τεσσάρων συστημάτων Predator ΜQ-1B και δύο συστημάτων MQ-9 Reaper ! Το αίτημα υποβλήθηκε με LOR μέσω FMS και δεν απαντήθηκε από τις ΗΠΑ . Έτσι η Άγκυρα , αν και συνεχίζει να βολιδοσκοπεί τις προθέσεις της Ουάσιγκτον , εξετάζει και την « παράκαμψη » για εκ νέου υποβολή του αλλά αυτήν τη φορά για μια άοπλη έκδοση , όπως έπραξε για παράδειγμα η Γαλλία . Η εμμονή λοιπόν στην απόκτηση οπλισμένων UAS μπορεί να αποδοθεί μόνο στην αντιμετώπιση του PKK και στην επιτήρηση των συνόρων με τη Συρία . Τα MQ-1B και MQ-9 συγκροτούν από κοινού ή ξεχωριστά « τροχιές περιπολίας » ( orbit ) σε περιοχές ενδιαφέροντος υλοποιώντας CAP ( Combat Air Patrol ). Για την εκτέλεση των αποστολών αυτών συγκροτούνται σε 24ωρη βάση ομάδες που αποτελούνται από τρία ή τέσσερα αεροχήματα , σταθμό εδάφους GCS και έναν τερματικό σταθμό SATCOM . Να υπενθυμίσουμε ότι MQ-1B επιχειρούν από την τουρκική βάση του Ιντσιρλίκ σε καθεστώς « συνδιοίκησης » Αμερικανών και Τούρκων . Από τα μέσα της δεκαετίας του ’ 80 είχε γίνει αντιληπτό από το τουρκικό Γενικό Επιτελείο ότι η αντιμετώπιση του κουρδικού κινήματος δεν ήταν δυνατή με τη χρήση συμβατικών τακτικών και
H έκδοση παραγωγής του Anka με την υποδομή δορυφορικής ζεύξης . διατιθέμενων μέσων . Έτσι ξεκίνησε συγκεκριμένη προσπάθεια με έμφαση στις δυνατότητες ταχείας αερομεταφοράς δυνάμεων , την ανάπτυξη ειδικών δυνάμεων ορεινών επιχειρήσεων του Στρατού και της Στρατοχωροφυλακής , την απόκτηση επιθετικών ελικοπτέρων για αυτόνομη δράση ή και υποστήριξη των αερομεταφερόμενων δυνάμεων , την πρόσκτηση σύγχρονων όπλων ακριβείας και φυσικά την απόκτηση σύγχρονων μέσων επιτήρησης ημέρας , νύχτας και παντός καιρού της τεράστιας έκτασης συνόρων της ΝΑ Τουρκίας . Όπως μπορείτε να διαβάσετε και σε άλλο άρθρο του τρέχοντος τεύχους , από τις αρχές της δεκαετίας του ’ 90 ξεκίνησε η προσπάθεια για εκσυγχρονισμό των μέσων αερομεταφοράς . Στο πλαίσιό της αποκτήθηκαν S-70A , AS532UL , Mi-17V και η προσπάθεια συνεχίζεται εντατικά μέχρι και σήμερα με την αναμενόμενη προσθήκη των CH-47F Chinook , που θα αυξήσουν κατακόρυφα τις δυνατότητες αυτές αλλά και την αντικατάσταση των τελευταίων UH-1HT / AB . 205AT με τα νέα T-70 . Παράλληλα , εξελίχθηκε συστηματικά η προσπάθεια απόκτησης επιθετικών ελικοπτέρων αρχικά με AH-1W , που ( λόγω υψηλού κόστους ) συμπληρώθηκαν με τα μεταχειρισμένα AH-1P / S , έως ότου καταστεί δυνατή η ανάπτυξη και παραγωγή του T-129 . Η χρήση των μαχητικών αεροσκαφών δεν ενδείκνυται εναντίον του PKK ( για λόγους που θα εξηγήσουμε παρακάτω ), αλλά και η χρήση των
11 / 2015 57