Το « 14006 » είναι ένα από τα καλύτερα εξοπλισμένα AB . 205T με πλήρη υποδομή αυτοπροστασίας . Συγκριτικά , από το UH-1HT « 13030 » απουσιάζει το συγκρότημα προειδοποίησης ακτινοβολίας , και στα δύο όμως υπάρχει ο παρεμβολέας IR ALQ-144 ( διακρίνεται μόνο η βάση χωρίς την κεφαλή « disco ball »).
δες και ξεκινά περίπου με 100 ώρες σε AB . 206 για να ακολουθήσουν 80 ώρες σε UH-1 / AB . 205 . Με βάση τις τρέχουσες ανάγκες ο κύριος όγκος των νέων χειριστών συνεχίζει την προκεχωρημένη εκπαίδευση , είτε σε S-70 είτε σε AS532UL , μέσα από 14 εβδομάδες και 35 επιπλέον ώρες πτήσης . Οι λιγότεροι θα γίνουν χειριστές UH-1 / AB . 205 , επειδή στα συντάγματα υπάρχει ακόμη απαίτηση για τους δύο παλαιότερους τύπους , κάτι που θα συνεχίσει να υφίσταται τουλάχιστον μέχρι το 2020 , οπότε και προσδιορίζεται η απόσυρσή τους λόγω αντικατάστασης από τα νέα T-70 . O αντισυνταγματάρχης Baysan μας εξηγεί : « Μετά την άφιξη των νέων χειριστών στο Σύνταγμα , ακολουθεί το πρόγραμμα μετάπτωσης σε AS532 είκοσι πέντε ωρών με μια τελική πτήση αξιολόγησης , πριν αποκτήσουν αρχική διαθεσιμότητα . Τη δεδομένη στιγμή έχουμε 38 πιλότους και η ανανέωση ανέρχεται σε 8-15 νέους χειριστές τον χρόνο ». Ο αξιωματικός του 3 ου Συντάγματος μας υπογραμμίζει ότι η μονάδα του διαθέτει στις τάξεις των ιπταμένων μία γυναίκα που εντάχθηκε στο ιπτάμενο προσωπικό πριν από δύο χρόνια και πετά Huey , υπογραμμίζοντας ότι υπάρχουν συνολικά 21 γυναίκες πιλότοι σε όλη την Αεροπορία Στρατού , σε όλους τους τύπους εκτός των S-70 και AH-1 . H εκπαίδευση από την αρχή του χρόνου υποβοηθείται από έναν νέο εξομοιωτή τουρκικής σχεδίασης και κατασκευής της Havel-
25 Cessna T-41D Mescalero και αμέσως μετά ο στόλος των Huey αυξήθηκε εντυπωσιακά . To 1983 υπήρξε και άλλη παραγγελία στην Agusta για 46 νέα ελικόπτερα του τύπου ( τέσσερα για την Jandarma ), οι παραδόσεις των οποίων ολοκληρώθηκαν την περίοδο 1983-1986 . Οι μαζικές όμως τουρκικές παραγγελίες δεν σταμάτησαν εκεί . Τον Σεπτέμβριο του 1982 υπήρξε μια συμφωνία-πλαίσιο με την Bell Helicopters για 85 UH-1H , 25 από τα οποία παραδόθηκαν άμεσα από την αμερικανική γραμμή παραγωγής την περίοδο Μαΐου 1984-Φεβρουαρίου 1986 . Τα υπόλοιπα συναρμολογήθηκαν / κατασκευάστηκαν σε τέσσερις παρτίδες των 15 από το 901 εργοστάσιο βάσης του Τουρκικού Στρατού ( Ucak Ana Depo ve Fabrika ). Το Huey αποτέλεσε το κύριο μεταγωγικό ελικόπτερο από το 1970 μέχρι και το 1993 , οπότε και παραδόθηκαν τα πρώτα S-70 . Το πρόγραμμα προμήθειας των Sikorsky S-70A-28 ξεκίνησε το 1992 με βάση την αξιολόγηση του τύπου και την εμπειρία που είχε αποκτηθεί από την Αστυνομία και τη Στρατοχωροφυλακή ( που είχαν παραλάβει η καθεμία από έξι Black Hawk το 1990-1991 ). Η αρχική παραγγελία αφορούσε σε 45 ελικόπτερα , 30 S-70A-28E για την Jandarma και τα υπόλοιπα 15 για τον Στρατό , πέντε από τα οποία είχαν διαμόρφωση CSAR . To σύνολο των ελικοπτέρων αυτών παραδόθηκε την περίοδο Δεκεμβρίου 1992 και Μαΐου 1994 απευθείας από την αμερικανική γραμμή παραγωγής . Ταυτόχρονα υπογράφτηκε μία ακόμη συμφωνία-πλαίσιο με τη Sikorsky , ύψους 1,1 δισεκατομμυρίου δολαρίων για 95 Black Hawk , 50 από τα οποία θα κατασκευάζονταν από την ΤΑΙ . Η υλοποίησή της όμως αντιμετώπισε τις αντιρρήσεις του αμερικανικού κογκρέσου , αρχικά για τη μεταφορά τεχνολογίας και αργότερα για την πώληση στρατιωτικού υλικού λόγω της κατάστασης παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων που υπήρχε στην Τουρκία . Έτσι η Άγκυρα στράφηκε σε άλλες πηγές για την κάλυψη των αναγκών της , τη Γαλλία και τη Ρωσία . Η δεύτερη εφοδίασε τη Στρατοχωροφυλακή με Mi- 17-1V και ο τουρκικός στρατός απέκτησε Cougar . Η προμήθεια των AS532 Cougar ήταν το αποτέλεσμα ενός διπλού προγράμματος γνωστού ως « Phοenix 1 », το πρώτο σκέλος του οποίου υπογράφτηκε τον Σεπτέμβριο του 1993 και αφορούσε σε είκοσι ελικόπτερα , που άρχισαν να παραδίδονται δύο χρόνια αργότερα με τη διαδικασία να ολοκληρώνεται το 1996 . Το 1997 η τουρκική κυβέρνηση παρήγγειλε 30 επιπλέον ελικόπτερα του τύπου υπό το πρόγραμμα « Phoenix 2 », που προέβλεπε την εγχώρια συναρμολόγηση / κατασκευή τους , λόγος για τον οποίο δημιουργήθηκε η κοινοπραξία EUROTAI ανάμεσα στην Eurocopter και την Tusas Aerospace Industries . Το πρόγραμμα απέδωσε 10 AS532UL για τον Τουρκικό Στρατό και 20 για την Αεροπορία σε διαμόρφωση SAR / CSAR . Το σύνολο αυ-
11 / 2015 47