ΠΤΗΣΗ 2015 November 2015 #354 | Page 45

Η ιστορία της τουρκικής Αεροπορίας Στρατού Το 3ο Σύνταγμα διατηρεί κλιμάκιο καταδρομέων για την αποστολή CSAR. Προσέξτε την υποδομή αυτοπροστασίας του ελικοπτέρου που περιλαμβάνει διπλό παρεμβολέα IR (διακρίνεται μόνο η μαύρη βάση στο επάνω μέρος του προβόλου, ακριβώς πάνω από τους διπλούς προσαρμογείς των εκτοξευτών αναλωσίμων ΗΠ). Τα AS532USAR είναι τα καλύτερα εξοπλισμένα Cougar της ΚΚΗ, αντίστοιχα με αυτά που χρησιμοποιεί η THK. Η Αεροπορία της Διοίκησης Χερσαίων Δυνάμεων (KKK, Kara Kuvvetleri Komutangili) έχει τις ρίζες της, όπως και αυτή πολλών άλλων στρατών, στη συγκρότηση δύναμης παρατήρησης από αέρος μέσα από το Όπλο του Πυροβολικού με προσωπικό που εκπαιδεύτηκε στον χειρισμό ελαφρών αεροσκαφών από την τουρκική «Εθνική Αερολέσχη». Αμέσως μετά ξεκίνησε η συγκρότηση των πρώτων αεροπορικών μονάδων (Hava Kismu) σε επίπεδο μεγάλων σχηματισμών μεραρχιών και σωμάτων στρατού με υλικό από τα εκατοντάδες Piper L-18B/C και L-21 Super Cub που παραχωρούνταν στην Τουρκία τη συγκεκριμένη περίοδο ως μέρος της στρατιωτικής βοήθειας του Σχεδίου Μάρσαλ. Οι μονάδες αεροπορίας στρατού τέθηκαν υπό ενιαία διοίκηση το 1958 με έδρα τη βάση Guvercinlik, όπου παραμένει μέχρι και σήμερα. Το 1961 υπήρξε μια αναδιοργάνωση μεγάλης κλίμακας, όταν όλες οι μονάδες έγιναν αεροπορικοί λόχοι (Hava Bolukleri) στη δομή σωμάτων στρατού και αεροπορικές ομάδες (Hava Gruplari) υπό τις μεραρχίες και ταξιαρχίες τους. Επιπλέον, μέχρι και τα μέσα της δεκαετίας του 1960 τα Super Cub αντικαταστάθηκαν από O-1E Bird Dog και U-17A/B για να ακολουθήσει το 1966 η εισαγωγή σε υπηρεσία των πρώτων ελικοπτέρων Bell OH-13 Sioux και TH-13T για εκπαίδευση. Αμέσως μετά ακολούθησε η προμήθεια 18 Agusta Bell AB.204B και ανάμεσα στο 1970 και το 1975 παραδόθηκαν από τα αποθέματα του Αμερικανικού Στρατού 58 UH-1H, 42 από τα οποία κατέληξαν στον Τουρκικό Στρατό. Ο τελευταίος είχε αγοράσει δοκιμαστικά το 1968 και δύο AB.205A-1 και ακολούθησε η παραγγελία στην Ιταλία για 44 επιπλέον ελικόπτερα, που άρχισαν να παραδίδονται από το 1974, 20 από τα οποία ενίσχυσαν τη Στρατοχωροφυλακή (Jandarma). Τα νέα ελικόπτερα επέτρεψαν τη συγκρότηση περισσότερων μονάδων με αεροπορικά τάγματα (Hava Taburlari), διοικητικά υπαγόμενα σε σώματα στρατού και συντάγματα (Hava Alaylari) υπό τις δύο Διοικήσεις που διατηρούσε ο Τουρκικός Στρατός. Το νέο υλικό και η αντίστοιχη δομή δυνάμεων δοκιμάστηκε στην τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία χρησιμοποιήθηκαν 20 από τα νέα Huey σε συνδυασμένη αεροαποβατική επιχείρηση ειδικών δυνάμεων για τη δημιουργία προγεφυρώματος παράλληλα με την απόβαση των δυνάμεων του Αττίλα δια θαλάσσης. Αποκαλύπτεται μάλιστα ότι στη διάρκεια της τουρκικής εισβολής έγινε και η πρώτη δοκιμή «gunship» με τη μετατροπή δύο UH-1H με καλάθους ρουκετών και διπλά πολυβόλα Μ2 των 0,5 ιντσών. Στα τέλη της δεκαετίας του 70 και τις ανάγκες για εκπαίδευση να αυξάνονται, τα παλαιά Super Cub αντικαταστάθηκαν από 40 Bellanca Citabria και 11/2015 45