ΠΤΗΣΗ 2015 March 2015 #346 | Page 117

Επίσης , κατά γενική ομολογία , η νέα πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΘΑ αναλαμβάνει την ευθύνη ενός υπουργείου που μπορεί η πολιτική του βαρύτητα πλέον στο εσωτερικό « πολιτικό χρηματιστήριο » να έχει απομειωθεί , η κρισιμότητά του όμως βαίνει συνεχώς αυξανόμενη . Δεν είναι μόνο η αναβαθμιζόμενη ποιοτικά και ποσοτικά « διαχρονική » τουρκική απειλή που θα πρέπει να αντιμετωπιστεί , αλλά και η ταχεία επέκταση του ελληνο-τουρκικού γεωπολιτικού ανταγωνισμού στη λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου , όπου η χώρα μας έχει εξαιρετικά σημαντικά συμφέροντα και όπου ήδη εκδηλώνεται και μάλιστα ραγδαία ο ανταγωνισμός των μεγάλων δυνάμεων . Μπορεί η διαπίστωση να κριθεί κυνική , για πρώτη φορά όμως στην ιστορία του ελληνο-τουρκικού γεωπολιτικού ανταγωνισμού κύριο αντικείμενο αποτελεί ο πλούτος , τον οποίο σύμφωνα με όλες τις εκτιμήσεις αντιπροσωπεύουν τα υποθαλάσσια ενεργειακά αποθέματα . Στην εξίσωση θα πρέπει να προστεθούν και οι εν εξελίξει κρίσεις σε όλα σχεδόν τα όρια της περιοχής ελληνικού ενδιαφέροντος ( Ουκρανία , Μέση Ανατολή , Βόρεια Αφρική ) των οποίων η επίλυση , με βάση τα δεδομένα της παρούσας περιόδου , δεν εμφανίζεται πιθανή . Αντίθετα , ισχυρή είναι η πιθανότητα « διάχυσής » τους , γεγονός που θα εντείνει την αστάθεια και σαφώς θα επηρεάσει ακόμη περισσότερο τη χώρα μας . Δυστυχώς , όλα τα παραπάνω συμβαίνουν σε μια εξαιρετικά αρνητική συγκυρία για την οικονομία και την κοινωνία της χώρας . Μια συγκυρία , που ακόμη και αν η νέα κυβέρνηση κατορθώσει να βελτιώσει , είναι σχεδόν βέβαιο ότι η εθνική άμυνα θα πρέπει να πορευτεί με συνεχώς μειούμενες πιστώσεις για το άμεσο και μεσοπρόθεσμο μέλλον , εφόσον η αποκατάσταση των πληγών που άφησε ( και αφήνει ) η κρίση σε κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο έχει σαφώς υψηλότερη προτεραιότητα . Εύκολα λοιπόν γίνεται αντιληπτό ότι το ελληνικό αμυντικό οικοδόμημα υποχρεούται από τις εξελίξεις σε διεθνές και περιφερειακό επίπεδο και τις συνθήκες που επικρατούν στη χώρα , να κάνει περισσότερα με λιγότερους ανθρώπινους και οικονομικούς πόρους . Επιπρόσθετα , η νέα κυβέρνηση « κληρονομεί » τα πεπραγμένα του πρόσφατου αλλά και του απώτερου παρελθόντος . Η διαπίστωση αυτή δεν αναιρεί τα όσα θετικά βήματα έχουν γίνει , αλλά θα πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι για όσα ζητήματα δεν έχουν οριστικά επιλυθεί ή για όσα έχουν μεταβληθεί , οι παράμετροί τους , το βάρος αντιμετώπισης πέφτει στους ώμους της νέας πολιτικής ηγεσίας . Με άλλα
03 / 2015 117