ΠΤΗΣΗ 2015 June 2015 #349 | Page 97

ς Μεγάλο μέρος των δοκιμών στην Edwards περιστρέφεται πλέον γύρω από το F-35 Lightning II. (φωτογραφία Lockheed Martin/Michael D. Jackson) Σήμερα, 60 χρόνια μετά τα πρώτα εκείνα πειραματικά τζετ με τα οποία η Αμερικανική Αεροπορία εισήχθη στην εποχή της αεριοπροώθησης, στις αχανείς εγκαταστάσεις της βάσης μπορεί κανείς να δει μαχητικά 5ης γενιάς, F-22 Raptor και F-35 Lightning μαζί με F-15E και F-16C/D, που εξακολουθούν να έχουν σε εξέλιξη δοκιμές νέων συστημάτων και όπλων, βομβαρδιστικά B-52 και B-1B, ακόμη και μεταγωγικά C-17. Οι ιστορικές καταβολές της βάσης ανάγονται πολλές δεκαετίες πίσω, στο 1932, όταν ένα νέο πεδίο δοκιμών με την ονομασία Muroc Army Air Field (AAF) κατασκευάστηκε δίπλα στην αποξηραμένη λίμνη Rogers. Αργότερα η βάση άρχισε σταδιακά να αποκτάει βαρύτητα ως κέντρο ανάπτυξης αεροπορικών σχεδιάσεων και να επεκτείνεται. Μέχρι το 1940 η Edwards καταλάμβανε έκταση 1.220 τετραγωνικών χιλιομέτρων, ενώ επενδύθηκε το κολοσσιαίο -για την εποχή- κονδύλι των 120 εκατομμυρίων δολαρίων για έργα υποδομής και εγκαταστάσεις. Σταθμοί ορόσημο ήταν η από εκεί απογείωση του πρώτου αμερικανικού μαχητικού τζετ Bell P-59 Airacomet και στις 14 Οκτωβρίου 1947 η πρώτη υπερηχητική πτήση του Bell X-1. Οι πτητικές δοκιμές στα πρώτα χρόνια μετά τον Β΄ΠΠ έφεραν και μια σειρά από παγκόσμια ρεκόρ, με τίμημα όμως και την απώλεια πολλών λαμπρών πιλότων και των αεροσκαφών τους, που με παράτολμες πολλές φορές πτήσεις εξερευνούσαν νέους ορίζοντες στο κεφάλαιο της αεροδιαστημικής. Το 1950 η βάση Muroc μετονομάστηκε σε Edwards προς τιμήν του δοκιμαστή χειριστή Glen Edwards που σκοτώθηκε στη συντριβή ενός ΥB-49 το 1948. Επόμενος σταθμός ήταν η μετατροπή της βάσης σε επίσημο Κέντρο Πτητικών Δοκιμών της USAF το 1951, γεγονός που οδήγησε στη διεξαγωγή πολλών προγραμμάτων δοκιμών από εκεί, όπως των X-15, YF-12/SR-71, YA-10, YF15, YF-22/YF-23 αλλά και του Space Shuttle το οποίο ξεκίνησε επί προεδρίας Ρίτσαρντ Νίξον το 1972. 06/2015 97