ΑΕΡΟΝΕΑ
AMYNA / ΔΙΕΘΝΗ ΝΕΑ / ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ / ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ
PARIS AIR SHOW 2015
TRJ628: το μελλοντικό τουρκικό επιβατικό
Οι τουρκικές προθέσεις για την προσθήκη ενός
επιβατικού αεροσκάφους στη δέσμη των αεροδιαστημικών προγραμμάτων που επιδιώκει η
γειτονική χώρα πήραν σάρκα και οστά τον περασμένο μήνα. Βάση της αποτελεί μια συμφωνία
αρχών του αρμόδιου τουρκικού υπουργείου (Μεταφορών, Ναυτιλίας και Επικοινωνιών) με την
αμερικανική εταιρεία Sierra Nevada Corporation
(SNC) και βραχίονας είναι η συνεργασία της με
την τουρκική Savunma Teknolojileri Mühendislik ve Ticaret AS (STM). Στόχοι της συμφωνίας
είναι αρχικά η επανέναρξη παραγωγής των δύο
επιβατικών Dornier 328 και 328JET, των οποίων τα βιομηχανικά δικαιώματα κρατά η SNC. Σε
δεύτερη φάση η αμερικανοτουρκική συνεργασία
θα εξελίξει τις αρχικές γερμανικές σχεδιάσεις με
επιμηκυμένα μοντέλα μεγαλύτερης χωρητικότητας, συμπεριλαμβάνοντας και εκδόσεις μεταφορικών, στρατιωτικών μεταγωγικών αεροσκαφών
ειδικών χρήσεων. Να υπενθυμίσουμε ότι το αρχικό πρόγραμμα Do328 ξεκίνησε από την Dornier
(θυγατρική τότε της Deutsche Aerospace) στα
τέλη της δεκαετίας του 80, το πρωτότυπο αεροσκάφος πέταξε στις 6 Δεκεμβρίου 1991 και ο τύπος μπήκε σε υπηρεσία τον Οκτώβριο του 1993.
Η προηγμένη σχεδίαση συνδύαζε μια ευρύχωρη
άτρακτο με υπερκριτική πτέρυγα (supercritical
wing, περαιτέρω εξέλιξη αυτής του Do228), μια
αεροδυναμική διάταξη που στόχευε στο να καθυστερήσει την εμφάνιση συνιστωσών οπισθέλκουσας στην περιοχή διηχητικών ταχυτήτων,
εξασφαλίζοντας υψηλές ταχύτητες και μεγάλες
εμβέλειες. Μια άλλη ιδιαιτερότητά της ήταν ότι
η ίδια γενική διαμόρφωση παρήγαγε δύο διαφορετικές εκδόσεις, μια στροβιλοελικοφόρα και μια
τζετ, με την Dornier να προσφέρει και τις δυο συμπληρωματικά σε αεροπορικές εταιρείες περιφερειακών γραμμών που εξυπηρετούσαν μικρά
σκέλη. Οι δυο προτάσεις δεν υπήρξαν ιδιαίτερα
επιτυχημένες, αφού έπεσαν θύματα των ιδιαιτεροτήτων της αεροπορικής αγοράς τη συγκεκριμένη περίοδο και των σημαντικών αλλαγών στην
αεροπορική βιομηχανία. Είναι χαρακτηριστικό
ότι το 1996 τα βιομηχανικά δικαιώματα των δύο
6
07/2015
Απεικόνιση του TRJ328
Μια από τις απόψεις σχετικά με το μελλοντικό TRJ628
μοντέλων αγοράστηκαν από την αμερικανική Fairchield, που συνέχισε την παραγωγή του 328JET
στις ΗΠΑ κατασκευάζοντας 110 αεροσκάφη, με σκοπό να προστεθούν στα 217 του ελικοφόρου μοντέλου. Η παραγωγή και των δύο αεροσκαφών ολοκληρώθηκε το 2000 και κάποιες προσπάθειες επανέναρξής της τα επόμενα χρόνια δεν απέδωσαν. Στις αρχές του 2015 το «πακέτο» υποστήριξης των
αεροπλάνων που παραμένουν σε υπηρεσία και τα βιομηχανικά δικαιώματά τους αγοράστηκαν από τη
Sierra Nevada. Σύμφωνα με την τουρκική πολιτική στο θέμα αυτό, στο πλαίσιο του εθνικού στρατηγικού
σχεδιασμού ε ίχε επισημάνει από τη δεκαετία του 2000 την ανάγκη ανάπτυξης ενός επιβατικού αεροσκάφους περιφερειακών αερογραμμών, που θα ενισχύσει τις δυνατότητες μεταφορών στην Ανατολία,
ειδικά στα ανατολικά της χώρας όπου τα οδικά και σιδηροδρομικά δίκτυα παρουσιάζουν δυσκολίες
και υψηλό κόστος ανάπτυξης. Το πρόγραμμα βέβαια θα γίνει ακόμη ένα όχημα ανάπτυξης της τουρκικής βιομηχανίας υψηλής τεχνολογίας. Οι σχετικές ανάγκες είχαν προσδιοριστεί σε ένα αεροπλάνο
μεταφορικής ικανότητας 60-70 επιβατών που θα μπορούσε να συνδέσει τις μικρότερες πόλεις της
ανατολικής Τουρκίας μεταξύ τους. Με δεδομένο βέβαια ότι ένα τέτοιο πρόγραμμα δεν θα μπορούσε
να είναι βιώσιμο παρά μόνο στο επίπεδο μιας διεθνούς αγοράς, οι τουρκικοί φορείς είχαν επισημάνει
απαιτήσεις για 30.000 (!) αεροσκάφη αυτής της κατηγορίας σε παγκόσμιο επίπεδο. Αν και υπήρξαν
κάποιες σχετικές προσπάθειες μέσα στη δεκαετία του 2000, ήταν μάλλον σποραδικές, καθώς το πρόγραμμα δεν είχε υψηλή προτεραιότητα. Η κατάσταση αυτή άλλαξε τα τελευταία χρόνια και η πρόσφατη
τουρκική επιλογή είναι χαμηλού ρίσκου συγκριτικά με άλλα τουρκικά προγράμματα: υποστηρίχθηκε η