με τις τουρκικές εταιρείες Aselsan και Netas για τον εγχώριας προέλευσης εξοπλισμό , όπως το ASELFLIR 200 , το IFF , την υποδομή επικοινωνιών , τα καταγραφικά βίντεο και φωτογραφιών κ . ά . Τα δύο επόμενα συμβόλαια ( MARTI 3 & 4 ) υπογράφηκαν στον Δεκέμβριο του 2004 ». Ο αντιπλοίαρχος Oglakci σημειώνει : « Το πρόγραμμα του νέου Ελικοπτέρου Πολλαπλών Χρήσεων αφορά σε αεροσκάφη με μεγαλύτερη εμβέλεια και μεταφορική ικανότητα απ ’ ό , τι τα AB . 412EP . Χρειαζόμαστε έναν μεγαλύτερο και ικανότερο τύπο , ώστε να εκτελούμε τις διευρυμένες αποστολές μας ». « Τα AB . 412EP ( γνωστά σε τουρκική υπηρεσία ως AB . 412SAR ) έχουν αρκετές προβλέψεις τόσο για επιχειρήσεις πάνω από θάλασσα όσο και για την προσαρμογή τους στις τουρκικές ανάγκες » λέει ο σημαιοφόρος Baris Dundar , μηχανικός με ειδικότητα σε ηλεκτρονικές συσκευές στον Αεροναύσταθμο της Σμύρνης , και συνεχίζει « περιλαμβάνεται glass cockpit με τέσσερις οθόνες , δυνατότητα αυτόματης αιώρησης χάρη στο εξελιγμένο σύστημα AP ( Auto Pilot ) και σταθεροποίησης τριών αξόνων , ισχυρότεροι κινητήρες με FADEC ( Full Authority Digital Engine Control ), συμβατότητα με ΔΝΟ , κάμερες τόσο στο βαρούλκο όσο και στην καμπίνα , ώστε να υπάρχει επίβλεψη των διαδικασιών διάσωσης απ ’ όλα τα μέλη του πληρώματος . Μια πρόσφατη προσθήκη είναι το σύστημα ADELT ( Automatically Deployable Emergency Locator Transmitter ) που διασφαλίζει τον εντοπισμό του ίδιου του AB . 412SAR σε περίπτωση συντριβής του ». Το δύο πρώτα AB . 412EP παραδόθηκαν τον Ιούνιο του 2002 . Το ελικόπτερο « TCSG-502 » χρησιμοποιήθηκε αρχικά για εκπαίδευση και τρεις χειριστές έγιναν εκπαιδευτές σε σχολείο του κατασκευαστή στο Vergiate , κοντά στο Μιλάνο . Σήμερα η εκπαίδευση των χειριστών της SGHK ξεκινά στο Σχολείο της Αεροπορίας του Τουρκικού Στρατού στη βάση Guvercinlik , κοντά στην Άγκυρα . « Ακολουθούμε το ίδιο πρόγραμμα με τους πιλότους του Στρατού » μας λέει ο νεαρός χειριστής Hakan Kuru που έφτασε στη Σμύρνη πριν από έξι μήνες , « εκπαιδευόμαστε για 51 εβδομάδες “ βάζοντας ” περίπου 100 ώρες σε AB . 206 και 80 ώρες σε UH-1U ». Μετά την αποφοίτηση οι πιλότοι συνεχίζουν τη μετεκπαίδευσή τους στις μονάδες με μετάπτωση στον τύπο . Ο αντιπλοίαρχος Oglakci προσθέτει : « Η μετάπτωση στα AB . 412EP απαιτεί περίπου έξι μήνες . Αρχικά η εκπαίδευση εστιάζεται σε πτήσεις με συνθήκες VFR και μετά τον έλεγχο του εκπαιδευομένου ακολουθεί το στάδιο IFR , για να συνεχίσει την ειδική εκπαίδευση σε ΔΝΟ . Στο σύνολο απαιτούνται 50 ώρες ». Στη συνέχεια ο χειριστής θα πετάει ως συγκυβερνήτης για 2-3 χρόνια πριν να γίνει κυβερνήτης και τελικά εκπαιδευτής . Παράλληλα , στις 300 ώρες γίνεται πιλότος 2 ης Τάξης και στις 1000 ώρες 1 ης Τάξης . « Το AB . 412 δεν διαφέρει από το UH-1H που πετούν οι εκπαιδευόμενοι στην Άγκυρα . Όταν έρχονται στους Αεροναυστάθμους της SGHK πρέπει να μάθουν να πετούν τον τύπο αναφορικά με τις ιδιαιτερότητές του επικεντρωμένοι στο glass cockpit . Έπειτα θα εκπαιδευτούν στον εξοπλισμό για να περάσουν στις αποστολές , αρχικά ημερήσιες και μετά νυχτερινές . Κάθε χρόνο προσθέτουμε 3-7 νέους χειριστές . Με την αύξηση του στόλου θα αναμορφωθεί και το σύστημα εκπαίδευσης . Πιθανότατα θα υπάρξει μία Μοίρα μ ’ αυτά τα εκπαιδευτικά καθήκοντα και ξεχωριστά σμήνη ελικοπτέρων και αεροπλάνων , ενώ θα λειτουργεί και σμήνος μετεκ-
07 / 2015 47