Η δοκιμή του συστήματος απόσπασης , απομάκρυνσης και ασφαλούς προσγείωσης-ανάκτησης του επανδρωμένου θαλαμίσκου Dragon V2 , γνωστού επίσης και ως Crew Dragon ( Π & Δ Νο 338 , « SpaceX Dragon V2 , Στη σπηλιά του διαστημικού Δράκου ») ήταν αρχικά προγραμματισμένη για τον περασμένο Απρίλιο , ενταγμένη σε ένα εντατικό πρόγραμμα αξιολόγησης , πριν από τη δεύτερη δοκιμή που θα πραγματοποιηθεί « εν πτήσει ». Η διαδικασία όμως χρειάστηκε να περιμένει τη σειρά της λόγω της καθυστέρησης της εκτόξευσης από τεχνικό πρόβλημα μιας προηγούμενης αποστολής του πυραυλικού φορέα Falcon 9 v1.1 της SpaceΧ που χρησιμοποιούσε την ίδια εξέδρα SLC-40 . Τα συστήματα διαφυγής των επανδρωμένων θαλαμίσκων σε περίπτωση αστοχίας του πυραυλικού τους φορέα κατά τη φάση της εκτόξευσης και ανόδου μέσα στην ατμόσφαιρα δεν είναι καινούργια , και για τις ΗΠΑ ανάγονται στο πρόγραμμα Mercury που έβαλε τον πρώτο Αμερικανό αστροναύτη στο Διάστημα . Το πρώτο τέτοιο σύστημα του 1958 , γνωστό ως « Little Joe », ήταν το δημιούργημα δύο μηχανικών της ( τότε ) NACA ( National Advisory Committee for Aeronautics ) και έκτοτε η σχετική υποδομή είναι το πρόκριμα ώστε ένα διαστημικό σύστημα να κριθεί κατάλληλο για μεταφορά πληρώματος . Ένα τροποποιημένο και σημαντικά μεγαλύτερο σύστημα « Little Joe II » εξελίχθηκε για το πρόγραμμα « Apollo » και ο χαρακτηριστικός γεωδαιτικός ιστός του με τον πυραυλοκινητήρα στην άκρη συμπλήρωνε την αιχμή της σιλουέτας του γιγάντιου πυραύλου Saturn V . Με τον πρόωρο τερματισμό του προγράμματος « Apollo » και τη μετάπτωση του αμερικανικού διαστημικού προγράμματος στα Διαστημικά Λεωφορεία , που είχαν ενσωματωμένη δυνατότητα διαφυγής , οι ανάγκες για τέτοια συστήματα εξαλείφθηκαν . Ήδη όμως από τα μέσα της δεκαετίας του 2000 και με την προοπτική απόσυρσης των Space Shuttle , η NASA προχώρησε , όπως έχουμε αναφέρει και σε άλλα άρθρα μας , στο πρόγραμμα COTS ( Commercial Orbital Transportation Services ) αναθέτοντας πρακτικά την εξυπηρέτηση των αναγκών του Διεθνούς Διαστημικού
Σχηματική απεικόνιση της δοκιμής της 6ης Μαΐου .
Στην αρχή το συγκρότημα του Crew Dragon σταθεροποιείται δυναμικά και στη συνέχεια παθητικά , πριν από την απόρριψη του « κορμού » στο απόγειο της τροχιάς .
Σταθμού στην ιδιωτική πρωτοβουλία . Τα δύο σχετικά υποπρογράμματα σε εξέλιξη είναι το CRS ( Commercial Resupply Services ) για τον ανεφοδιασμό του ISS ( στο οποίο δύο εταιρείες , η SpaceX με το Dragon και η Orbital Sciences Corporation με το Cygnus , βρίσκονται ήδη σε φάση εκτέλεσης έργου ) και το CCDev ( Commercial Crew Development ). H πρωτοβουλία CCiCap , που ήταν και ο τελικός γύρος του CCDev , στοχεύει στην ανάπτυξη ικανότητας μεταφοράς αστροναυτών για την ανανέωση των πληρωμάτων του σταθμού . Η ολοκληρωμένη πρόταση από τους αναδόχους του προγράμματος θα περιλαμβάνει το διαστημόπλοιο , τον πυραυλικό φορέα , την επίγεια υποδομή ελέγχου και υποστήριξης , συμπεριλαμβανομένης της διαδικασίας ανάκτησης και επανεξυπηρέτησης , και φυσικά την ίδια την υπηρεσία . Να υπενθυμίσουμε ότι τον Σεπτέμβριο του 2014 η NASA επέλεξε στο CCDev τις προτάσεις των Boeing ( CST- 100 ) και SpaceX ( Dragon V2 ) για την παροχή των υπηρεσιών επανδρωμένων πτήσεων στον ISS . Οι δύο εταιρείες υπέγραψαν συμβόλαια ύψους 4,2 και 2,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων αντίστοιχα για την ανάπτυξη του διαστημικού τους οχήματος και την εκτέλεση μιας δοκιμαστικής πτήσης . Στη συνέχεια η NASA εξασφαλίζει δύο εγγυημένες εμπορικές πτήσεις για κάθε εταιρεία και άλλες δύο θα ανατεθούν κατά περίπτωση με δυνατότητα
07 / 2015 101