ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
ATAC… ιδιώτες «Aggressors»
Τα Hunter από ελβετικά αποθέματα
αποδεικνύονται αξιόπιστα και οικονομικά στη
χρήση σε ευρύ φάσμα ρόλων.
ληλη διαδικασία απόσυρσης των Draken, το τελευταίο
από τα οποία πέταξε με τα διακριτικά της ATAC τον Ιούνιο
του 2004. Η προσπάθεια όμως για περαιτέρω αύξηση
των δυνατοτήτων της εταιρείας (απόρροια των ραγδαία
αυξανόμενων απαιτήσεων του USN) ώθησε στην αναζήτηση περισσότερων αεροσκαφών από τη διεθνή αγορά,
αν και η προσπάθεια δεν ήταν καθόλου εύκολη. Από τη
μια πλευρά οι πιθανές υποψηφιότητες ήταν εξαιρετικά
περιορισμένες λόγω των προδιαγραφών που έθετε η
ATAC, από την άλλη η διαθεσιμότητα και οι προϋποθέσεις αποδέσμευσης αεροσκαφών από διεθνείς χρήστες
πολύ περιορισμένη. Επιπλέον, κάποια από τα μαχητικά
που γίνονταν διεθνώς διαθέσιμα είχαν τόσο μικρό υπόλοιπο «ωφέλιμης ζωής» που καθιστούσε την επένδυση
ασύμφορη. Τελικά το 2007 η ATAC βρήκε την ευκαιρία
που έψαχνε νοικιάζοντας δύο Douglas A-4L Skyhawk
από την εταιρεία A4LLC και τέσσερα A-4N που ανήκαν
προηγουμένως στην Advanced Training Systems International. Η εμπειρία όμως απέδειξε ότι τα Skyhawk,
αν και μικρά και ευέλικτα (ιδανικά για τον ρόλο Aggressors), ήταν πιο ακριβά στη συντήρηση από τα Hunter.
Όμως η από κοινού εκμετάλλευσή τους για την κάλυψη
διαφορετικών αναγκών ήταν αποδοτική. Παρ’ όλα αυτά
η σταδιοδρομία των A-4L Skyhawk (που αγοράστηκαν
τελικά το 2009) αποδείχτηκε βραχύβια σε σχέση με τα
A-4N (πρώην Skyhawk της ισραηλινής αεροπορίας)
που πετούσαν ανελλιπώς από το 2007 ως το 2012.
Τα Skyhawk
αποτέλεσαν τη
βάση του αρχικού
στόλου της ATAC σε
συνδυασμό με τα
Saab Draken.
Η ATAC είναι πρακτικά μια
«ιδιωτική» πολεμική αεροπορία
που πετάει πλάι-πλάι με Μοίρες
πρώτης γραμμής των ΗΠΑ.
Ο στόλος σήμερα
Το καλύτερο - από πλευράς επιδόσεων - μαχητικό του
στόλου της ATAC είναι σήμερα το IAI Kfir C.2, το οποίο η
ATAC αποκαλεί F-21. Μαζί με αυτά ο στόλος περιλαμβάνει το Hawker Hunter Mk.58 και Mk.58A (αποκαλούνται
F.58 και F.58A αντίστοιχα) και το εκπαιδευτικό τζετ Aero
L-39ZA Albatros. Εξηγώντας το σκεπτικό της εταιρείας
όσον αφορά στη σύνθεση αυτού του ετερόκλητου στόλου, ο ιδρυτής και εκτελεστικός διευθυντής της ATAC
Jeff «JD» Parker (πρώην χειριστής της USAF με 160
ώρες επιχειρησιακών εξόδων στην Desert Storm το
1991) αναφέρει ότι αυτή περιλαμβάνει ένα μείγμα αεροσκαφών κατάλληλα για την κάλυψη διαφορετικών
64
01/2015
αναγκών αναλόγως των απαιτήσεων του εκάστοτε πελάτη: «Στόχος είναι να προσφέρουμε στους
πιλότους μαχητικών την καλύτερη εκπαίδευση που υπάρχει. Η χρήση όμως μαχητικών υψηλών
επιδόσεων όπως τα Kfir δεν είναι πάντα ο βέλτιστος συνδυασμός, αφού δεν χρειάζονται σε όλα τα
σενάρια επιδόσεις πάνω από το 1 Μαχ ή ακαριαίες επιταχύνσεις. Ομοίως σε άλλες περιπτώσεις