ΦΑΚΕΛΟΣ ΚΙΝΑ Chengdu J-20 Στελθ « Mighty Dragon »
ΦΑΚΕΛΟΣ ΚΙΝΑ Chengdu J-20 Στελθ « Mighty Dragon »
1 η Μαρτίου 2014 . Βίντεο και φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης που έγιναν διαθέσιμες στη συνέχεια επιβεβαίωναν πλέον ότι το νεότερο αεροπλάνο μαζί με το « 2012 » που εμφανίστηκε αργότερα ήταν τα πραγματικά πρωτότυπα του νέου κινεζικού στελθ μαχητικού , εκεί που τα « 2001 » και « 2002 » ήταν αεροσκάφη επίδειξης τεχνολογίας ( άλλοι βέβαια αναφέρονται στα πρώτα ως μοντέλα προπαραγωγής έναντι των αρχικών πρωτοτύπων ). Εάν η υπόθεση αυτή αληθεύει , τότε αποτελεί και την πρώτη σημαντική ένδειξη ότι το J-20 βρίσκεται σε τροχιά εισόδου σε υπηρεσία . Το αρχικό J-20 ενσωμάτωνε αρκετά στελθ χαρακτηριστικά ( που κάποιοι … μάλλον επιπόλαια ανέφεραν ως αντιγραφές του F-22 και F-35 ), αλλά και άλλες σχεδιαστικές επιλογές που δεν φαίνεται να συνάδουν με τις επιταγές χαμηλής παρατηρησιμότητας LO ( Low Observable ). Έτσι για παράδειγμα , αν υπήρχε σε κάποιο βαθμό « προσανατολισμός » ανάμεσα στις ακμές και τις επιφάνειες της ατράκτου-πτέρυγας , του ουραίου πτερώματος και των εισαγωγών αέρα , αυτός δεν ήταν ομοιόμορφος και καθολικός . Ενδιαφέρουσα ήταν επίσης και η υιοθέτηση διάταξης DSI ( Diverterless Supersonic Inlet ) όπως και του γεγονότος ότι όλες οι ανοιγόμενες επιφάνειες της ατράκτου , ανάμεσά τους οι θυρίδες των φωλεών των σκελών και των αποθηκών οπλισμού αλλά και οι θυρίδες προσιτότητας είχαν « οδοντωτές » ακμές . Η σχεδίαση φαινόταν να κινείται σε έναν άξονα ανάμεσα στον « all around » στελθ των F-22 / F-35 και σε αυτόν του Sukhoi T-50 , όπου η LO αφορά κυρίως στον μετωπικό και πρόσθιο-πλευρικό τομέα προσεγγίζοντας περισσότερο τον δεύτερο . Μια σημαντική διαφοροποίηση των J-20 « 2011 »/« 2012 » αφορά στο επανασχεδιασμένο μέρος της ατράκτου πίσω από το « ύψος » του συστήματος προσγείωσης που τώρα είναι μικρότερης διατομής , οδηγώντας σε πιο διακριτούς θύλακες των κινητήρων με εντονότερο διάκενο μεταξύ τους , πιθανότατα για τη βελτίωση των αεροδυναμικών χαρακτηριστικών . Παράλληλα αυξήθηκε και το μήκος των προεκτάσεων της ατράκτου ( boom ) πάνω στις οποίες είναι στηριγμένα τα ολοκινούμενα πηδάλια διεύθυνσης , με ταυτόχρονη μετακίνηση των κοιλιακών σταθεροποιητικών πτερυγίων προς τα πίσω . « Κοψίματα » εμφανίστηκαν επίσης στις άκρες των επιφανειών κάναρντ και των πηδαλίων διεύθυνσης , πιθανότατα για τον καλύτερο έλεγχο της ροής του αέρα , ενώ η προέκταση του χείλους προσβολής της πτέρυγας πάνω στην άτρακτο LERX είναι πλέον ευθεία ( αντί καμπύλη ) και πολύ πιο έντονη . Πολλές από τις αεροδυναμικές αλλαγές φαίνεται να στοχεύουν στη διαχείριση της παραγωγής αεροδυνών , προκειμένου να αυξηθεί η άντωση σε διάφορες φάσεις της πτήσης , επομένως και η ευελιξία . Από την άλλη , οι πολλαπλές « οδοντώσεις » επιφανειών που προαναφέρθηκαν , μειώθηκαν ή και εξαφανίστηκαν , ενώ επανασχεδιάστηκε και το άνω χείλος των εισαγωγών αέρα αποκτώντας κλίση προς τα κάτω . Σημαντικές αλλαγές εμφανίζονται και στο πιλοτήριο ( ενδείξεις και αυτές για μετάπτωση σε μοντέλα παραγωγής ), όπου η μονοκόμματη καλύπτρα των αρχικών J-20 αντικαταστάθηκε από μια διάταξη με ξεχωριστό αλεξήνεμο , ενώ στο κινητό τμήμα της έχει ενσωματωθεί « εκρηκτικό κορδόνι » για τον προ-θρυμματισμό του πριν από την έναρξη της διαδικασίας εγκατάλειψης με το εκτινασσόμενο κάθισμα . Μπροστά από τον πιλότο διακρίνεται ένα νέο – χωρίς πλαίσιο στήριξης- HUD , ενώ μπροστά από το αλεξήνεμο υπάρχει θέση για την τοποθέτηση IRST με ένα ευμέγεθες ΕΟΤS ( Electro-Optical Targeting System ) στο στυλ του F-35 κάτω από το ρύγχος . Ένα ηλεκτρο-οπτικό συγκρότημα , πιθανότατα προειδοποιητής επερχόμενου βλήματος , με δύο αισθητήρες έχει τοποθετηθεί στο πίσω μέρος της κοιλιάς και της ράχης · άλλη μια ισχυρή ένδειξη ότι το αεροσκάφος αποτελεί επιχειρησιακή έκδοση του J-20 . Στο ίδιο μήκος κύματος υπάρχουν σημαντικές διαφοροποιήσεις στις φωλεές του συστήματος προσγείωσης , καταδεικνύοντας πιθανότατα διαφορετική χωροθέτηση εσωτερικά για την τοποθέτηση επιχειρησιακού εξοπλισμού . Άλλοι βέβαια κάνουν λόγο για αύξηση του μήκους τής αποθήκης οπλισμού , ώστε να μπορεί να φιλοξενεί μεγάλα βλήματα αέρος-εδάφους σε ρόλο κρούσης ( βλέπε παρακάτω ) ή ακόμη και τοποθέτησης εσωτερικού πυροβόλου .
Το παζλ του κινητήρα
Το θέμα των κινητήρων του J-20 εξακολουθεί να είναι … ασυμπλήρωτο παζλ . Το πρωτότυπο J-20 « 2001 » εμφανίστηκε με δύο Salyut AL-31FN των 28.500 λιβρών ( 127 kN ), όπως αυτοί είναι εγκατεστημένοι στο Chengdu J-10 . Αν και τα δύο αρχικά αεροσκάφη « 2001 » και « 2002 » φαίνονται σε κάποιες μετέπειτα φωτογραφίες ( που ελέγχονται για την αυθεντικότητά τους ) να « φορούν »
Ανάπτυξη δύο ανασχετικών αλεξιπτώτων κατά την προσγείωση στο εργοστάσιο τής Chengdu .
Οι ακριβείς διαστάσεις τού J-20 παραμένουν άγνωστες , αν και εκτιμήσεις από συγκριτικές φωτογραφίες το φέρουν μεγαλύτερο από το F-22 έως και 17 %.
34 01 / 2015