ΑΠΟΣΤΟΛΗ
Με Harrier II από το ITS Cavour
και ο σχηματισμός από πέντε αεροπλάνα, ανάμεσά
τους και το δικό μας διθέσιο, κατευθύνεται νότια για να
αποφύγει την κίνηση στη βάση του Lecce, πριν τελικά
στρέψει νοτιοανατολικά. Η διαδρομή δίνει την ευκαιρία
για φωτογράφηση, καθώς δεν υπάρχει άλλη προγραμματισμένη δραστηριότητα πέραν της μετάβασης στο
πλοίο, αλλά ο καιρός δεν είναι σύμμαχος, αφού η συννεφιά γίνεται σε πολλά σημεία βαριά και κρύβει το φως.
Παρ’ όλο που δεν το έχουμε προγραμματίσει, ο πιλότος
μας βρίσκει την ευκαιρία να μας επιδείξει και τις δυνατότητες τού Harrier II, αν και αυτές του διθέσιου αεροσκάφους είναι ελαφρά υποβαθμισμένες λόγω της μεγάλης
οπισθέλκουσας της ογκώδους καλύπτρας και του μεγα-
λύτερου κάθετου σταθερού. Το μαχητικό «τραβά» +7/-3G και είναι ευέλικτο σε «κλειστή» αερομαχία, ενώ σε υψηλές ταχύτητες δεν διαφέρει σημαντικά από ένα συμβατικό αεροσκάφος. Υπάρχουν βέβαια τεχνικές σε χαμηλότερες ταχύτητες που η κατευθυντικότητα της ώσης υποβοηθά την
ευελιξία, αλλά με δεδομένο ότι πρόκειται για ένα χειροκίνητο σύστημα οι δυνατότητές του είναι
περιορισμένες. Μετά τη λήψη αρκετών φωτογραφιών σε διάφορους σχηματισμούς παίρνουμε τον
δρόμο για το αεροπλανοφόρο και συναντάμε την ομάδα κρούσης του που αποτελείται από τις τρεις
φρεγάτες κλάσης «Maestrale», τα δύο αντιτορπιλικά αντιαεροπορικής άμυνας περιοχής κλάσης
«Durand de la Penne» με βλήματα Standard SM-1MR και δύο πλοία υποστήριξης. Δυστυχώς δεν
υπάρχει κάποιο από τα νέα αντιτορπιλικά κλάσης «Orizzonte» ή φρεγάτα κλάσης FREMM.
Ακούμε τις συνεννοήσεις για την προσέγγιση και την προσνήωση από τα 30 περίπου ναυτικά
μίλια. Πρώτο θα «πιάσει» το ζευγάρι των AV-8B+ με τον «συνεκπαιδευόμενό» μου ανθυποπλοίαρχο Stefano Capano να εκτελεί τη διαδικασία πριν τον εκπαιδευτή του. Μετά είναι η δική
μας σειρά, πρώτοι από τον σχηματισμό της τριάδας. Η προσνήωση στο κατάστρωμα είναι αντί-
Το Harrier II δεν είναι από τα ομορφότερα αεροπλάνα και το TAV-8B είναι
ο… άσχημος αδελφός του.
14
01/2015
Παρακολουθούμε τα δύο αεροπλάνα που προηγούνται να απονηώνονται
και να βρίσκονται στον αέρα ύστερα από τροχοδρόμηση 130-140 μέτρων,
πριν « να χτυπήσουν» στη ράμπα.