Στη φωτογραφία αυτή διακρίνεται στην κοιλιά ανάμεσα στους κινητήρες η θυρίδα όπου κατέληγε η δίοδος διαφυγής του πληρώματος .
Το εικονιζόμενο F3D-3 θα είχε κατασκευαστεί σε 102 μονάδες , εάν δεν το συμπαρέσυρε η αποτυχία του J46 .
Ύστατη σχεδιαστική εξέλιξη της οικογένειας
Skyknight αποτέλεσε το F6D-1 Missileer , που ακυρώθηκε και αυτό το 1961 .
Αεροσκάφος της VFM ( N ) -513 στην Κορέα το 1953 . Η μοίρα αυτή του USMC έφτασε μέσα σε λίγους μόνο μήνες τις 7 εναέριες νίκες , εκ των οποίων οι 6 αφορούσαν σε MiG-15 .
Η VFM ( N ) -513 παρέμεινε στην Κορέα και μετά την ανακωχή του 1953 στη βάση Κ-6 αντί της Κ-8 . Εδώ , τον Σεπτέμβριο του 1954 .
( ίδια με του A3D , αλλά μικρότερη ) και ταχύτητα 1.014 km / h . Αυτό προτάθηκε από την ίδια την εταιρεία τον Δεκέμβριο του 1949 και μάλιστα παραγγέλθηκαν και 102 μονάδες που ακυρώθηκαν τον Φεβρουάριο του 1952 , επειδή ένα μαχητικό με πτέρυγα βέλους δεν ήταν δυνατόν να χρησιμοποιεί τον J34 , ο οποίος αποδείχτηκε και πάλι « μονόδρομος » λόγω της πρόδηλης πλέον αποτυχίας του J46 .
Κορέα και Βιετνάμ
Οι θρυλικοί Πεζοναύτες ήταν εκείνοι που όχι μόνο έριξαν στη μάχη το Skynight , αλλά και επισκίασαν σε αριθμό καταρρίψεων οποιοδήποτε άλλο μαχητικό του Ναυτικού στον πόλεμο της Κορέας . Επιπλέον , στην -άτυπη- αντιπαράθεση με το τζετ αναχαίτισης παντός καιρού που έστειλε η USAF στην Κορέα ( F-94 Starfire ), το F3D αποδείχτηκε νικητής καταρρίπτοντας περισσότερα MiG-15 . Ακόμη πιο σημαντικό είναι ότι το ηρωικό F3D , η παρουσία του οποίου στην Κορέα δεν ξεπέρασε ποτέ τις 24 μονάδες , έσωσε δεκάδες βομβαρδιστικά B-29 από βέβαιη « σφαγή » στο τελευταίο 9μηνο του πολέμου ( Νοέμβριος 1952-Ιούλιος 1953 ). Υπενθυμίζουμε ότι τα γερασμένα « Υπερφρούρια » της Boeing παρέμειναν το βασικό στρατηγικό « εργαλείο » των Αμερικανών και στην Κορέα όπου έριξαν πάνω από 167.000 τόνους βομβών . Από το Φθινόπωρο του 1951 επιχειρούσαν αποκλειστικά τη νύχτα , για να αποφύγουν τα ικανότατα αναχαιτιστικά MiG-15 . Ωστόσο , στις 10 / 6 / 1952 ένας
01 / 2015 113