F3D-2 της VMF(N)-531 επιδεικνύει
τη βαθιά μπλε απόχρωση που έκανε μεγάλη αντίθεση
με τα λευκά διακριτικά.
Η αξία ενός αεροπλάνου στην Ιστορία δεν αντικατοπτρίζεται πάντα από την ποσότητα στην οποία
κατασκευάστηκε ή τα χρόνια υπηρεσίας του στην πρώτη γραμμή. Μολονότι το θρυλικό εργοστάσιο
της Douglas στο El Segundo (Καλιφόρνια) κατασκεύασε από το F3D συνολικά 265 μονάδες παραγωγής για το Αμερικανικό Ναυτικό και τους Πεζοναύτες σε διάστημα μόλις δύο ετών και κάτι,
δηλαδή από τον Φεβρουάριο του 1950 έως τον Μάρτιο του 1952 (άλλα τρία πρωτότυπα πέταξαν
όλα το 1948), ελάχιστα αεροπλάνα της ναυτικής αεροπορίας μπορούν να συναγωνιστούν ως
προς τις τεχνολογικές τους καινοτομίες με το F3D. Αυτό το «κτηνώδες» σε μέγεθος μαχητικό για
την εποχή που χρησιμοποιήθηκε επιχειρησιακά, ενσωμάτωνε πλήρεις δυνατότητες αναχαίτισης
σε συνθήκες νύχτας και παντός καιρού (night and all-weather interception) σε αντίθεση με τα
ελάχιστα F2H-2N που για πολύ λίγο προηγήθηκαν σε υπηρεσία. Με διμελές πλήρωμα σε διάταξη side-by-side είχε πρωτοφανή εμβέλεια (2.480 km) και αυτονομία (7 ώρες) χάρη στη μεγάλη
χωρητικότητα καυσίμου, ενώ μπορούσε να μεταφέρει μια τεράστια ποικιλία εξωτερικών φορτίων
από ρουκέτες και κάμερες μέχρι δύο βόμβες των 907 κιλών. Μεταξύ όλων αυτών των φορτίων
ξεχωριστή θέση κατέχει η πιστοποίηση εναντίον ιπτάμενων στόχων πολλών κατευθυνόμενων
βλημάτων αέρος-αέρος, τόσο επιχειρησιακών όσο και πειραματικών, αν και η σχετική μετασκευή
αφορούσε μόλις 16 μονάδες. Οι τελευταίες υπήρξαν ίσως τα πρώτα μαχητικά παραγωγής στον
κόσμο με κατευθυνόμενα βλήματα και χωρίς πυροβόλα, έστω κι αν ο σχετικός τίτλος αποδίδεται
συνήθως στο F-102 της Αεροπορίας, καθώς ευθύς εξαρχής σχεδιάστηκε ως τέτοιο.
Όλα τα παραπάνω επιτεύγματα σημειώθηκαν παρ’ ότι
το F3D ουδέποτε απέκτησε τους στροβιλοκινητήρες
εκείνους για τους οποίους προοριζόταν η έκδοση παραγωγής, τους προβληματικούς Westinghouse J46
με ξηρή ώση 2.090 kg έκαστος. Όλα τα αεροσκάφη
χρησιμοποίησαν τελικά ένα ζεύγος από τον κατώτερο
σε επιδόσεις J34, γνωστός επίσης με τον «εσωτερικό»
κωδικό Westinghouse 24C. Αυτός απέδιδε 1.360 kg στα
τρία πρωτότυπα, 1.475 kg στην πρώτη γενιά (τα 28 F3D1) και 1.540 kg στη δεύτερη και πολυπληθέστερη γενιά
του τύπου (τα 237 F3D-2). Με χρήση μετάκαυσης έφτανε ως τα 1.814 kg, αλλά το F3D ουδέποτε προώθησε
την έκδοση αυτήν. Πάντως, ο ίδιος κινητήρας παρ