υπηρεσία , αλλά και τις εναλλακτικές λύσεις που θα εγγυηθούν την κάλυψη του κενού που θα δημιουργηθεί , αποφασίζει την απόσυρση και ορίζει το χρονοδιάγραμμα της υλοποίησής της . Για να γίνει πιο κατανοητή αυτή η διαδικασία , μπορούμε να αναφερθούμε σε ένα πραγματικό γεγονός , την απόσυρση των αεροσκαφών F-104G τον Απρίλιο του 1993 , πριν από 22 σχεδόν χρόνια ! Την περίοδο εκείνη τα A-7E Corsair II που είχαν παραχωρηθεί από τις ΗΠΑ βρίσκονταν ήδη σε τροχιά ένταξης στην ΠΑ με προορισμό τον Άραξο , τη βάση των μέχρι τότε θρυλικών αλλά τεχνολογικά και επιχειρησιακά ξεπερασμένων Starfighter . Η αντίστροφη μέτρηση γι ’ αυτά είχε ξεκινήσει έναν χρόνο νωρίτερα , στις 23 Μαρτίου 1992 , όταν από το ΓΕΑ ανακοινώθηκε η προηγηθείσα απόφαση της ΣΤ΄ / 1992 ολομέλειας του ΑΑΣ για την απόσυρση από την ενεργό υπηρεσία των αεροσκαφών F / TF / RF-104G μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 1993 . Με δεδομένο αυτόν τον χρονικό ορίζοντα ορίστηκε ο τρόπος και τέθηκε το χρονοδιάγραμμα υλοποίησης της συγκεκριμένης απόφασης . Η σχετική διαδικασία προέβλεπε τη σταδιακή απομείωση του αριθμού των εν ενεργεία αεροσκαφών περίπου στο μισό . Τα αποσυρόμενα αεροσκάφη θα εκτελούσαν την τελευταία τους πτήση από την 116ΠΜ με προορισμό το αεροδρόμιο απόθεσης , την 132 Σμηναρχία Μάχης στο Αγρίνιο , όπου και θα χαρακτηρίζονταν άμεσα ως αεροσκάφη κατηγορίας Ε1 . Αυτό σήμαινε ότι με το σβήσιμο του κινητήρα τους στην 132 ΣΜ έπαυαν άμεσα να ανήκουν στην επιχειρησιακή δύναμη της ΠΑ και δεν είχαν πλέον θέση στα επιχειρησιακά της σχέδια . Κανένας χειριστής δεν επρόκειτο να ξαναδεθεί στο εκτινασσόμενο κάθισμά τους , ούτε υπήρχε περίπτωση να ξαναευθυγραμμιστούν στον διάδρομο για απογείωση . Μόνο οι τεχνικοί θα τα επισκέπτονταν για δύο λόγους . Ο πρώτος είναι για να τα καταστήσουν ασφαλή για το προσωπικό που θα τα προσεγγίσει στη συνέχεια απενεργοποιώντας ή και απομακρύνοντας κάθε επικίνδυνο μηχανισμό , όπως για παράδειγμα αυτόν του εκτινασσόμενου καθίσματος ή του συστήματος απόρριψης των εξωτερικών φορτίων . Ο δεύτερος λόγος είναι για να αποψιλώσουν τα αεροσκάφη από κάθε χρήσιμο εξάρτημα που πιθανόν θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε ομοιότυπα ή ακόμη και διαφορετικού τύπου αεροσκάφη . Σε εφαρμογή του πρώτου σκέλους του χρονοδιαγράμματος απόσυρσης των F / RF / TF-104G , τριάντα τρία συνολικά αεροσκάφη μεταφέρθηκαν πετώντας από την 116 ΠΜ στην 132 ΣΜ από τις 20 Μαΐου 1992 μέχρι την 1 η Απριλίου 1993 , ενώ το αεροναυαγοσωστικό ελικόπτερο ΑΒ . 205 / Α που έδρευε στην 116 ΠΜ ανέλαβε την επιστροφή των χειριστών στη μητρική Μονάδα . Ενώ όμως ο μισός περίπου στόλος των Starfighter τέθηκε άμεσα σε κατηγορία Ε1 , ο υπόλοιπος μισός θα συνέχιζε να προσφέρει υπηρεσίες μέχρι τα τέλη Μαρτίου του 1993 , όταν ο τύπος θα αποσυρόταν επίσημα από την Πο-
F-84F « 52-8827 » σε μάντρα ανακυκλώσιμων υλικών στη Βόνιτσα , μετά τον χαρακτηρισμό του ως Ε2 και την εκποίησή του τον Αύγουστο του 1996 . Η φωτογραφία τραβήχτηκε το 1999 .
F-84F « 52-6959 » στη μάντρα της Βόνιτσας το 1999 , μετά την καταστροφή και την εκποίησή του στην 131 ΣΜ στο Άκτιο .
Κομμάτια F-84F στη μάντρα ανακυκλώσιμων υλικών ( Βόνιτσα , 1999 ).
A-7H « 159947 » στην 116 ΠΜ ( Ιούνιος 2010 ).
01 / 2015 101