ΙΣΤΟΡΙΑ Ιρανικά T-33 & RT-33
ΙΣΤΟΡΙΑ Ιρανικά T-33 & RT-33
πλέον γνωστή ) κυριάρχησε αλλά με τεράστιο κόστος σε αεροπλάνα και κυρίως σε εκπαιδευμένους πιλότους . Σύντομα λοιπόν έγινε κρίσιμο να ξεκινήσει και πάλι η προετοιμασία νέων χειριστών , οπότε και ελήφθησαν αποφάσεις για τη δημιουργία παραγωγικής διαδικασίας , αλλά για την κάλυψη των άμεσων αναγκών η αεροπορία συνέχισε την πρακτική τής αποστολής ιπτάμενου προσωπικού στο Πακιστάν , κάτι που συνεχίστηκε όλη την περίοδο 1981-1987 . Το 1983 η IRIAF είχε μόνο οχτώ F-5B σε υπηρεσία και προσπαθούσε να αποκτήσει νέα μέσα εκπαίδευσης . Στο πλαίσιο αυτό παρήγγειλε 80 PC-7C , 45 από τα οποία παραδόθηκαν στην περίοδο 1984-1985 , αλλά τα υπόλοιπα δεσμεύτηκαν από την ελβετική κυβέρνηση εφαρμόζοντας την επιβολή εμπάργκο πώλησης όπλων στο Ιράν έστω και εάν τα Pilatus δεν ήταν οπλισμένα . Αποτελεί μάλιστα ειρωνεία το ότι τα αεροπλάνα αυτά πουλήθηκαν τελικά οπλισμένα στο Ιράκ , που τα χρησιμοποίησε εναντίον ελικοπτέρων του Ιρανικού Στρατού . Ένα ακόμη F-5B και οχτώ F-5A αποκτήθηκαν από την Αεροπορία της Αιθιοπίας και μαζί με τα ομότυπά τους ήδη σε υπηρεσία δημιούργησαν την 71 η Μοίρα Εκπαίδευσης Μάχης στο Shiraz . Οι ανάγκες όμως για διθέσια εκπαιδευτικά προκεχωρημένου σταδίου ήταν μεγάλες και καθώς η προμήθεια επιπλέον F-5B ήταν αδύνατη λόγω του αμερικανικού εμπάργκο , η IAM ( Iranian Aircraft Manufacturing Co ) στο αεροδρόμιο Shahin-Shahr ξεκίνησε το 2008 ένα πρόγραμμα μετατροπής RF-5A και F-5A σε F-5B με τη βοήθεια Πακιστανών μηχανικών . Η διαδικασία όμως ήταν εξαιρετικά αργή -περίπου ένα τον χρόνο- και η ολοκλήρωση των 12 προγραμματισμένων αεροσκαφών δεν αναμενόταν πριν το 2000 . Ωστόσο , επειδή οι ανάγκες παρέμεναν πιεστικές , τον Φεβρουάριο του 1987 η διοίκηση της IRIAF αποφάσισε να επαναφέρει σε χρήση όλα τα αποσυρμένα RT-33A και T-33A . Ένα από τα πρώτα και πέντε από τα τελευταία βρίσκονταν στις εγκαταστάσεις του Μουσείου Αεροπορίας στη βάση Qaleh-Morghi , που όμως μετά την επανάσταση του 1979 είχε κλείσει . Γι ’ αυτό , μηχανικοί και τεχνικοί τα διέλυσαν και τα μετέφεραν στη βάση Doshan-Tappeh όπου βρίσκονταν άλλα τέσσερα T-33A και ένα RT-33A , που αποτέλεσαν τη βάση του προγράμματος αποκατάστασης .
Το « 2-8003 » ήταν ένα από τα εναπομείναντα T-33A στην TFB . 8 . Στη φωτογραφία αυτή του 2011 το αεροπλάνο έφερε την παραλλαγή που είχε αποκτήσει το 1987 . Σήμερα είναι πλέον βαμμένο με παραλλαγή Asian Minor II . ( Φωτογραφία Alireza B .)
Το « 2-8011 » χρησιμοποιήθηκε ως πηγή ανταλλακτικών μετά το 1992 , προκειμένου να υποστηριχθεί η παραμονή σε υπηρεσία του υπόλοιπου στόλου έως και τα μέσα της δεκαετίας του 90 . Σήμερα βρίσκεται σε εναπόθεση στην TFB . 8 μαζί με άλλα δύο T-33A και δύο F-14A . ( Φωτογραφία Alireza B .)
Η IRIAF είχε διατηρήσει το σύνολο των ανταλλακτικών για τον τύπο στη βάση Qasre-Firuzeh και με τη βοήθειά τους το πρώτο αεροπλάνο (« 2-8001 ») ήταν έτοιμο τον Ιούνιο του 1987 . Επειδή όμως ο διάδρομος του Doshan-Tappeh ήταν μικρός για αεριωθούμενα , οι δοκιμές περιορίστηκαν σε ταχείες τροχοδρομήσεις και λειτουργία του κινητήρα σε πλήρη ισχύ . Η αποκατάσταση ενός δεύτερου αεροσκάφους ολοκληρώθηκε τον Αύγουστο του 1987 , το οποίο βάφτηκε σε ghost grey ( FS . 36375 ) και έλαβε στον κωδικό « 2-8002 », ενώ ένα τρίτο (« 2-8003 ») ακολούθησε τον Οκτώβριο . CH-47C της 11 ης Μοίρας Ελικοπτέρων με έδρα την TFB . 1 μετέφεραν δέσμια από γάντζο τα τρία T-33A στο αεροδρόμιο Qaleh-Morghi νότια της Τεχεράνης για λειτουργικές δοκιμές που ολοκληρώθηκαν με επιτυχία . Πέντε ακόμη T-33A αποκαταστάθηκαν το 1990 λαμβάνοντας τους κωδικούς αριθμούς « 2-8004 » έως « 2-8009 » μαζί με δύο RT-33A (« 2-8010 » και « 2-8011 »). Όμως , το « 2-8007 » στη διάρκεια δοκιμών βγήκε από τον διάδρομο στην προσγείωσή του λόγω βλάβης του συστήματος διεύθυνσης του ριναίου σκέλους και συνετρίβη σκοτώνοντας τους δύο χειριστές του . Τα υπόλοιπα T-Bird οδηγήθηκαν στην 8 η Βάση Τακτικών Μαχητικών Babaiee-Khatami και εντάχθηκαν στην 85 η Μοίρα Εκπαίδευσης προσφέροντας από 50 ώρες πτητικής πείρας στους νέους πιλότους , πριν αυτοί προχωρήσουν στο επόμενο στάδιο με τα F-5A / B της 71 ης Μοίρας στο Shiraz . Το 1991 η IRIAF έχασε το RT-33A « 2-8010 », όταν σημειώθηκε φωτιά στον κινητήρα στη διάρκεια της απογείωσης . Ο πιλότος ματαίωσε τη διαδικασία αλλά αποφάσισε να μην χρησιμοποιήσει το
Το « 2-8004 » έγινε το πρώτο RQ-33A της IRIAF . ( Πλάγια όψη Babak Taghvaee )
120 12 / 2015