Παράγοντας που οδήγησε το κόστος του F-22 στα ύψη ήταν και η κατακόρυφη μείωση των αεροσκαφών που αποκτήθηκαν .
Το βάπτισμα του πυρός του Raptor μπορεί να ήταν επιχειρησιακή επιτυχία , αλλά απέτυχε ως φιλοσοφία που δημιούργησε το μαχητικό στελθ αεροπορικής υπεροχής .
με μια σωρεία παραγόντων . Πρώτον , η αρχική αμερικανική παραγγελία ήταν για 2.852 αεροσκάφη ( το 2001 ) και ήδη έχει μειωθεί κατά περίπου 400 , ενώ όσο το κόστος ανεβαίνει ίσως έπεται και συνέχεια . Δεύτερον , ο ρυθμός αλλαγών στη σχεδίαση ( από το αρχικό μοντέλο μέχρι τα μοντέλα προπαραγωγής και τα τελικά αεροσκάφη ) δεν έχει μειωθεί , όπως προβλεπόταν , αλλά παραμένει ιδιαίτερα υψηλός ( γύρω στις 250 αλλαγές το μήνα ), κάτι που αναμένεται να συνεχιστεί τουλάχιστον μέχρι το 2019 . Ο λόγος είναι η απίστευτη πολυπλοκότητα του αεροσκάφους αλλά και οι σχεδιαστικές αντιφάσεις που παρουσιάζει , για τα οποία οι επικριτές του αναφέρουν ότι έχουν οδηγήσει σε έναν φαύλο κύκλο συνεχών διορθώσεων
και μετατροπών , που απλώς αυξάνουν συνεχώς το πρόβλημα και φυσικά το … « τιμολόγιο » στο τέλος της ημέρας . Για παράδειγμα , ένα από τα μεγαλύτερα ζητήματα καθυστέρησης ( άρα και κόστους ) είναι η εξέλιξη του λογισμικού του αεροσκάφους ( όχι μόνο του λογισμικού που « τρέχει » επάνω στο αεροπλάνο αλλά και του λογισμικού υποστήριξης ) το οποίο έχει φθάσει στις 24 εκατομμύρια γραμμές κώδικα , τρεις φορές περισσότερο απ ’ ό , τι στο F-22 και έξι φορές περισσότερο απ ’ ό , τι στο F-18 Super Hornet ! Επίσης , καθώς έχει επιλεγεί ένα μοντέλο παραγωγής σε παρτίδες , όπου η καθεμία ενσωματώνει
To τελευταίο Raptor αφήνει τη γραμμή παραγωγής . Οι κατασκευαστές τού μαχητικού με υποδομές σε 44 αμερικανικές πολιτείες είχαν εξαιρετικό μοχλό πίεσης για το πρόγραμμα .
04 / 2015 31