ΑΝΑΛΥΣΗ
Πολεμική Αεροπορία 2025
και Mirage 2000 EGM/BGM), που αυτήν τη στιγμή δεν
έχει χρονικό ορίζοντα… πέραν της εξάντλησης του «ορίου ζωής τους».
Άμεση Εξοικονόμηση Πόρων
- Αύξηση Δυνατοτήτων
Το παραπάνω είναι κάτι που ακούγεται συνεχώς στον
κόσμο των ΕΔ, χωρίς όμως τελικά να παίρνει σάρκα και
οστά. Οι αιτίες που θα μπορούσε να αναφέρει κάποιος
είναι πολλές και διάφορες, άλλες δικαιολογημένες και
άλλες μη. Εδώ ακριβώς έγκειται και η ανάγκη άμεσων
και γενναίων αποφάσεων τις οποίες θεωρούμε απαραίτητες προκειμένου να υπάρξει διέξοδος στο ασφυκτικό
αδιέξοδο που αντιμετωπίζει η ΠΑ σήμερα.
Ακολουθώντας τη σειρά που τηρήσαμε παραπάνω στην
επικαιροποίηση της σημερινής κατάστασης, τα RF-4E
έρχονται και πάλι στο μικροσκόπιο. Αφού τεκμηριώσαμε
ότι η συνέχιση του ρόλου τους στη (συμβατική) φωτοαναγνώριση δεν έχει πλέον κανένα επιχειρησιακό νόημα,
ας εξετάσουμε τον ισχυρισμό περί «αναντικατάστατης
πλατφόρμας ASTAC». Με τη σημερινή κατάσταση της
ΠΑ εξυπακούεται ότι οποιαδήποτε απόφαση για μετακύλιση ρόλων από τις ήδη υπάρχουσες πλατφόρμες τους
σε άλλες, θα πρέπει να γίνει με μεγάλη προσοχή και
μελέτη όλων των εναλλακτικών λύσεων και πώς αυτές
επηρεάζονται από άλλες τυχόν μελλοντικές αποφάσεις.
Έτσι, και με δεδομένο ότι τα F-4E αναμένεται να παραμείΟι λόγοι διατήρησης
των RF-4E σε υπηρεσία
πιθανότατα έχουν
εκλείψει προ πολλού και
η απόσυρσή τους θα είναι
το βήμα στην προσπάθεια
εξοικονόμησης πόρων.
22
04/2015
νουν σε υπηρεσία για το ορατό μέλλον, τα ατρακτίδια ASTAC θα μπορούσαν να
περάσουν σ’ αυτά, δυνατότητα που υποστηρίζεται και από την επίσημη θέση
της Thales για «minimal aircraft interfacing», ενώ υπάρχει και η σχετική
εμπειρία τής Ιαπωνικής Αεροπορικής Δύναμης Αυτοάμυνας (JASDF) με τα
RF-4EJ/F-4EJ. Με το ίδιο σκεπτικό, τα F-4E θα μπορούσαν να αναλάβουν και
καθήκοντα τακτικής αναγνώρισης με κάποιο ατρακτίδιο όπως τo ισραηλινό
Reccelite, τύπος που είναι επίσης πιστοποιημένος και για τις περισσότερες
εκδόσεις τού Fighting Falcon βγάζοντας δια παντός τα Recce Phantom από
την επιχειρησιακή εικόνα της ΠΑ. Επειδή όμως και τα F-4Ε αντιμετωπίζουν το
φάσμα της απόσυρσης, εναλλακτικά και ως λύση μεγαλύτερης διάρκειας θα
μπορούσε να επιδιωχθεί η μεταφορά των ASTAC στα Mirage 2000 EGM/BGM,
με το σκεπτικό μάλιστα που είχαμε αναλύσει σε προηγούμενο τεύχος, να αναλάβει δηλαδή η 332Μ νέους ρόλους καθώς οι δυνατότητές της στον αγώνα
Α-Α έχουν υποβαθμιστεί (για τις αντιρρήσεις επί του θέματος βλέπε σχετικό
πλαίσιο). Η άλλη επιλογή έχει να κάνει με την προσθήκη του ατρακτιδίου στα
φορτία των Mirage 2000-5 Mk2, όπως έχουν κάνει για παράδειγμα τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Taiwan (σε M2000-5), η 331Μ όμως έχει ήδη
αρκετά καθήκοντα για να επωμιστεί ακόμη ένα. Τέλος, μια λύση με ακόμη
μεγαλύτερη αντοχή στον χρόνο θα ήταν η χρήση του ASTAC σε F-16. Να υπενθυμίσουμε ότι το ατρακτίδιο έχει δοκιμασθεί σε F-16 MLU με MMC 3000 και
παλαιότερης έκδοσης λειτουργικό τόσο συγκριτικά με τα Block 52+ όσο και
τα Block 52Μ. Σε κάθε περίπτωση η απόσυρση των RF-4E είναι επιβεβλημένη και κατά την άποψή μας άμεσα εφικτή.
Στο αρχικό σενάριο του 2009 τα F-4E PI2000 επρόκειτο να αντικατασταθούν
«προς το τέλος της δεκαετίας του 2010» από το ΝΜΑ, με εκτιμώμενη την
αγορά του την περίοδο 2010-2012 και την απόκτηση επιχειρησιακής διαθεσιμότητας περί το 2015. Αντίστοιχα η ΤΗΚ σχεδίαζε την απόσυρση των δικών