90
αναγκάζοντας την όμορφη λεύκα να ρίξει σιγά-σιγά όλα της τα φύλλα. Όλα εκτός από ένα που κρατιόταν γερά από τα κλαδιά της και αρνιόταν να εγκαταλείψει το δέντρο.
Όσο δυνατά κι αν φυσούσε ο παγωμένος αέρας, όσο καταρρακτώδης κι αν ήταν η βροχή που μαστίγωνε το γυμνό δέντρο, όσο τσουχτερό κι αν ήταν το κρύο τις μέρες που χιόνιζε και όσες κατηγορίες κι αν άκουσε από τα υπόλοιπα φυτά του πάρκου και τον σπουργίτι για την αφύσικη συμπεριφορά του, το φύλλο κρατιόταν γερά κι αρνιόταν να εγκαταλείψει τη λεύκα μέχρι να έρθει η άνοιξη.
Μια μέρα όμως που ο χειμώνας έδειξε το πιο άσχημο πρόσωπό του και πάγωσε κάθε μορφή ζωής στο μικρό πάρκο, το φύλλο της λεύκας αναγκάστηκε να αφήσει το κλαδί και πέφτοντας στο έδαφος να γίνει ζεστό σκέπαστρο για τον σπουργίτι που πάγωνε από το κρύο…».