88
μαστιγώνει απαλά το πρόσωπό μου. Συμβολίζει την ορμή, την ώθηση, την τόλμη, γι’ αυτό ταιριάζει περισσότερο στους πολεμιστές.
Με τον όρο «πολεμιστής», δεν αναφέρομαι σε αυτούς που πάνε στον πόλεμο για να σκοτώσουν ή να σκοτωθούν στο όνομα της δικαιοσύνης και της ειρήνης που θέλουν να επιβάλλουν με τα όπλα, αλλά στους πολεμιστές της ζωής που δεν δειλιάζουν μπροστά σε κανένα εμπόδιο και σε καμιά δυσκολία. Στους αγωνιστές της ζωής!
Κάθε άνθρωπος μάχεται καθημερινά για να κερδίσει τη ζωή του και καθώς πορεύεται μέσα από τις μάχες που αναγκάζεται να δώσει και τα εμπόδια που δυσκολεύουν την πορεία του, έχει ν' αντιμετωπίσει και λάθη, στενοχώριες, πληγές που μόλις σταματήσουν να αιμορραγούν γίνονται ανεξίτηλα σημάδια. Όμως, συνεχίζει τον δρόμο του. Πέφτει και ξανασηκώνεται. Δεν είναι δειλός. Ο δειλός αποφεύγει μια μάχη γιατί φοβάται, ο πολεμιστής νιώθει τον φόβο, μα τον δαμάζει, τον κάνει φίλο και σύμμαχό του και συνεχίζει μέχρι να φτάσει στον τελικό του προορισμό.
Δεν μένει στάσιμος, οι απογοητεύσεις δεν τον λυγίζουν. Κι αν σταθεί για λίγο, είναι γιατί αυτό εξυπηρετεί τον σκοπό του. Πάλι θα σφίξει τα δόντια, θα κάνει πέτρα την καρδιά και την ψυχή του και θα συνεχίσει. Στο δρόμο της ζωής του θα βρεθεί αντιμέτωπος με προκλήσεις κι εμπόδια που θα μοιάζουν ανυπέρβλητα, θ' αντιμετωπίσει τη αδικία, την τραγωδία…, αλλά διατηρεί την πίστη και την ελπίδα ζωντανή, διατηρεί το όραμά του. Εκείνο το όραμα που σε κάνει ν' αντέχεις όλα τα δεινά: την αγωνία, την φτώχεια, την κούραση, την σκληρή δουλειά, την απόρριψη…
Είπε ο Γάλλος, Ζαν Μπατίστ Λε Ροντ Ντ’ Αλαμπέρ :
«Συνεχίστε κύριε… συνεχίστε… οι δυσκολίες που συναντάται στο δρόμο σας θα διαλύονται καθώς προχωράτε. Προχωρήστε και το φως θ’ ανατείλει και θα λάμπει όλο και πιο καθαρά στο δρόμο σας».
Φυσικά, λατρεύει να ρισκάρει γιατί αποτελεί μέρος του προσωπικού του