67
«Πολύ καλά. Σκέψου όμως ότι θα φύγεις από την μεζονέτα, θα αφήσεις όλα τα χρυσαφικά, το τζιπ που σου έχω αγοράσει, θα κοπεί το μηνιαίο επίδομα που παίρνεις για τα ψώνια σου και δεν θα ξαναπατήσεις στο εξοχικό».
Η σύζυγος κατεβάζει το κεφάλι συνεχίζοντας να τρώει αμίλητη. Λίγη ώρα αργότερα μπαίνει στο ρεστοράν ένα ζευγάρι και πλησιάζει τον σύζυγο. Όταν οι δύο άντρες ολοκληρώνουν τη συνομιλία τους και το ζευγάρι οδηγείται από τον μετρ στο τραπέζι τους, η σύζυγος ρωτάει:
«Ποιοι ήταν αυτοί;»
«Ο εφοπλιστής Παπαδόπουλος και η γκόμενά του».
Η σύζυγος γυρνάει το κεφάλι, παρατηρεί για λίγο το ζευγάρι κι αμέσως μετά, στρέφοντας το κεφάλι στον σύζυγο, λέει:
«Σιγά την γκόμενα. Η δική μας είναι πολύ καλύτερη»!
Α, ρε άτιμη κοινωνία, που άλλους πας ψηλά και άλλους τους ρίχνεις στα πατώματα.
Τι περίμενες όμως; Οι ιδιοκτήτες Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης είναι επιχειρηματίες που πρώτιστο μέλημα έχουν το πως θα βγάλουν περισσότερα χρήματα, ενώ οι πολιτικοί είναι επαγγελματίες που δεν ξέρουν να κάνουν τίποτα άλλο από το να πουλάνε φούμαρα για μεταξωτές κορδέλες και που οι περισσότεροι δεν έχουν δουλέψει ποτέ τους, ζώντας σε έναν γυάλινο κόσμο, τον δικό τους κόσμο, όπου όλα είναι ωραία και καλά. Και δώστου να ψηφίζουν νόμους που εξαθλιώνουν περισσότερο τους πολίτες. Και αν εμφανιστεί κανένας να το παίξει… κοκοράκι, λίγο τράβηγμα του αφτιού κι επανέρχεται στο «κοτέτσι», ένεκα της κομματικής γραμμής, η οποία δεν πρέπει να διαταραχτεί για το καλό του κοινωνικού συνόλου. Τώρα τι καλό υπάρχει σε νόμους και διατάγματα που αφορούν την υποβάθμιση του επιπέδου ζωής των πολιτών, ελάτε να μου το εξηγήσετε κι εμένα που δεν μπορώ να το καταλάβω.
Γιατί μη νομίζετε κι εγώ στην κατηγορία του μαλάκα ανήκω και μάλιστα στην υψηλότερη, αυτή με την περικεφαλαία. Διότι πως αλλιώς να το εξηγήσω όταν στην εφηβεία μου ακολουθούσα τον αρχηγό σε όλες τις συγκεντρώσεις ξελαρυγγιάζοντας να φωνάζω συνθήματα μέσα από μια μεγάλη ντουντούκα, συνθήματα που μου είχαν δώσει γραμμένα σε χαρτάκι και να ακολουθούν οι υπόλοιποι; Και όλοι μαζί να δείχνουμε σαν τα πρόβατα που τα οδηγούν στη στάνη, ενίοτε και στην σφαγή.