Ομορφος κόσμος... | Page 65

65

-10-

Τι έγραψα; Ν' ακούς ειδήσεις για να ξεστραβωθείς; Λάθος, να αποχαυνωθείς είναι η πιο σωστή λέξη.

Αυτό τον ρόλο έχουν αναλάβει και παίζουν με επιτυχία οι δημοσιογράφοι. Ποιοι δημοσιογράφοι; Εκείνοι που εμφανίζονται κουστουμαρισμένοι στη τηλεόραση και σχεδόν όλοι τους εργάζονται και σε γραφεία Τύπου των πολιτικών. Διότι πώς να το κάνουμε, ο πολιτικός θέλει και τον δημοσιογράφο του, όπως η μπαταρία τον Γερμανό της.

«Το να χέρι τρίβει το άλλο και τα δυο το πρόσωπο», θυμάμαι την αείμνηστη γιαγιά μου να λέει.

Ο πολιτικός, έχοντας τον δημοσιογράφο του, έχει εξασφαλίσει δημοσιότητα και ο κουστουμαρισμένος δημοσιογράφος αυξάνει κάθε μήνα το εισόδημά του, φυσικά με την ανοχή και την συγκατάθεση του εργοδότη του, που στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι ο καναλάρχης.

Όμως, επειδή το κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις, για να πούμε του στραβού το δίκιο, αλλοίμονο σε κείνο τον δημοσιογράφο που δεν λέει [ή δεν γράφει] αυτά που ο εργοδότης του θέλει. Τον έφαγε η μαύρη μαρμάγκα.

Μπορεί, λοιπόν, ο πολιτικός να εμφανίζεται συχνά στο χαζοκούτι, αλλά πρώτα έχει περάσει από το… ιδιαίτερο γραφείο του καναλάρχη, με τον οποίο έχει μια… άκρως φιλική κι εκ βαθέως συζήτηση που αφορά κάποιες χιλιάδες ευρώ, που σαν πετούμενα πουλάκια εγκαθίστανται στις τσέπες του. Και όταν το αλισβερίσι ολοκληρωθεί με επιτυχία, τότε ο πολιτικός χαρακτηρίζεται σαν «καλό παιδί» κι έχει εξασφαλισμένη την δημοσιότητα που αποτελεί απαραίτητο στοιχείο για την εκλογή ή την επανεκλογή του, ο δε ιδιοκτήτης του Μέσου έχει εξασφαλίσει την αγορά κανά καινούργιου σπιτιού ή και νέου αυτοκινήτου με ιδιαίτερη έμφαση στα πολυτελείας. Διότι δε νοείται καναλάρχης να κυκλοφορεί με ντάτσουν, αλλά από μερσεντές και πάνω.

Και δώστου να τρέχουν ολημερίς οι ρεπόρτερ, όχι οι κουστουμαρισμένοι δημοσιογράφοι, αλλά οι άλλοι, οι αφανείς ήρωες που κυνηγούν την είδηση για να μπορεί ο κουστουμαρισμένος να την παρουσιάσει στο γυαλί. Είναι εκείνοι