59
πήραν και το σαμάρι.
Όχι ότι πέρναγαν άσχημα, για να λέμε του στραβού το δίκιο και κάτι περισσότερο θα ήξερε η Αμερικανίδα ηθοποιός και τραγουδίστρια, Μπάρμπαρα Στρέιζαντ, όταν έλεγε, «θα έπρεπε να μπορούσαμε να κάνουμε διακοπές στα Σόδομα και Γόμορρα».
Και σε μια ύστατη προσπάθεια μήπως και μείς οι ανεγκέφαλοι συνετιστούμε, ο καλός Θεούλης, έστειλε έναν Χίτλερ στη γη, να σκοτώσει μερικά εκατομμύρια ανθρώπων που μάλλον περίσσευαν, για να έρθουν μετά οι σωτήρες να μας απαλλάξουν από τον Χίτλερ σκοτώνοντας και καταστρέφοντας ότι είχε απομείνει.
Όμως, σαν να μην έφτανε μόνο αυτό, προχώρησαν και παραπέρα. Για να διατηρηθεί η ειρήνη [κι αυτό γυναικείο όνομα], χώρισαν τον κόσμο σε ανατολή και δύση, για να συνεχίσουν ανενόχλητοι τον βιασμό του στο όνομά της. Διότι στο όνομα της ειρήνης [καλή πουτάνα του κερατά κι αυτή] γίνονται τα μεγαλύτερα εγκλήματα και οι πόλεμοι συνεχίζονται γιατί οι πολεμικές βιομηχανίες κάπως πρέπει να ξοδεύουν τη συσσωρευμένη παραγωγή τους και άνθρωποι εκμεταλλεύονται άλλους ανθρώπους και άνθρωποι πεθαίνουν από την πείνα και την δίψα και η ζωή εν τέλει μια χαρά συνεχίζεται, αφού όπως προείπαμε πάντα συνεχίζεται.
Κι εμείς που παρακολουθούμε από τις τηλεοράσεις το δράμα των προσφύγων που χωρίς λόγο ξεριζώθηκαν από τις πατρίδες τους ή τα παιδάκια να πεθαίνουν τουμπανιασμένα από την πείνα, λυπόμαστε, αλλά με την κοιλιά γεμάτη και χορτάτη. Πολύ σοφά ο Μαγκρέπ είπε, «η γεμάτη κοιλιά κοροϊδεύει την αδειανή».
Κι αφού ο καλός Θεός δεν έχει καμιά διάθεση να σώσει το ανθρώπινο είδος ανέλαβαν το θεάρεστο έργο οι πολιτικοί μαζί με τους μητροπολίτες [και λοιπούς παπάδες], επειδή είναι γνωστό πως δεν νοείται να είσαι πολιτικός αν δεν πάρεις την ευχή του μητροπολίτη της ενορίας σου.
Με την ευκαιρία, θα ήθελα να θέσω έναν θρησκευτικό προβληματισμό μου:
Ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω πως είναι δυνατό με τόσες, υποτιθέμενες, νηστείες και προσευχές οι «Άγιοι Πατέρες» μα έχουν τόσο βάρος. Τι στο καλό; Σαμπρέλες είναι που φουσκώνουν με αέρα;
Εν πάση περιπτώσει, ακόμη ένα αναπάντητο θρησκευτικό μου ερώτημα και όπως λένε, «πίστευε και μη ερεύνα», που βέβαια μια παπαριά και μισή είναι αφού αν δεν ερευνούσαμε θα ζούσαμε ακόμα σε σπηλιές και οι αρρώστιες δεν θα έβρισκαν ποτέ την γιατρειά τους.