40
Φυσικά, όταν έχεις λύσει το βιοποριστικό σου πρόβλημα, όπως οι αρχαίοι ημών πρόγονοι που είχαν άφθονο ελεύθερο χρόνο για θεωρητικές σκέψεις και συζητήσεις, [ας ήταν καλά οι δούλοι που έκαναν τις βαριές χειρωνακτικές εργασίες], όταν δεν είσαι υποχρεωμένος να τρέχεις όλη μέρα για τον άρτο ημών τον επιούσιο, τότε βάζεις και τα δυο πόδια πάνω σ' ένα τραπέζι και αγναντεύοντας τον ουρανό με τ' άστρα, φιλοσοφείς. Κι εκεί να δείτε τι φιλοσοφίες σκαρώνει το μυαλό του Έλληνα.
Φιλόσοφοι θα γίνουμε με το φίλο μου το Γιώργο που μένει απέναντι, αλλά όχι τώρα μα του χρόνου που θα ήμαστε πλούσιοι. Αυτά λέμε τα βράδια που έχουμε πιει κανά δυο-τρία μπουκάλια από το εξαίρετο κόκκινο κρασί του και μετά αναρωτιόμαστε γιατί η υπέροχη σύζυγός του, η Ηλιάδα, ξεραίνεται στα γέλια μόλις μας ακούει. Τι να πεις όμως; Άγνωστες οι βουλές του Κυρίου!
Ας δούμε όμως τι λέει η διδακτική ιστορία του Ηρώ για τη ζωή μετά θάνατο:
“Ο Ηρ, γιος του Αρμενίου από την Πομφυλία, σκοτώθηκε σε μια μάχη. Για δέκα ημέρες παρέμεινε στο πεδίο της μάχης και την ενδέκατη ημέρα που τον είχαν μεταφέρει στο σπίτι του τοποθετώντας τον πάνω στη νεκρική πυρά ξαναγύρισε στη ζωή κι άρχισε να εξιστορεί όσα η ψυχή του είχε δει στο Κάτω Κόσμο.
Η ψυχή του, λοιπόν, που είχε φύγει από το σώμα πορεύτηκε με άλλες ψυχές εις τόπον δαιμόνιο όπου υπήρχαν δύο χάσματα πάνω στη γη, το ένα δίπλα στο άλλο. Και άλλα δύο αντίκρυ στον ουρανό. Ανάμεσά τους κάθονταν δικαστές και αφού δίκαζαν πρόσταζαν τους δίκαιους να προχωρήσουν δεξιά κι επάνω στον ουρανό και τους άδικους αριστερά και κάτω.
Όταν ο Ηρ παρουσιάστηκε του είπαν ν' ακούει και να βλέπει προσεχτικά ότι διαδραματιζόταν εκεί και να τα πει αργότερα στους ζωντανούς. Έβλεπε, λοιπόν, τις ψυχές που είχαν δικαστεί να προχωρούν προς τα δύο χάσματα και άλλες να βγαίνουν από τα άλλα δύο. Όσες ανέβαιναν από το χάσμα της γης ήταν κατασκονισμένες και διψασμένες. Όσες κατέβαιναν από τον ουρανό ήταν καθαρές. Πήγαιναν, λοιπόν, οι ψυχές προς τον Λείμωνα και κατασκήνωναν εκεί σαν να ήταν πανηγύρι. Όσες έρχονταν από την γη έκλαιγαν και οδύρονταν για όσα είχαν πάθει
ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΑΚΟΣ___________________________________________________
κατά την υποχθόνια πορεία τους που κρατούσε έτη χίλια. Όσες έρχονταν από τον ουρανό και τι δεν είχαν να πουν από θεάματα και απολαύσεις! Οι ψυχές που είχαν διαπράξει εγκλήματα [προδοσίες, κακουργήματα] είχαν πληρώσει για όλα δεκαπλάσιες ποινές. Δεκαπλάσιες ήταν και οι
ανταμοιβές για όσες είχαν κάνει το καλό. Ακόμη βαρύτερες ήταν οι τιμωρίες για όσους είχαν ασεβήσει προς τους γονείς ή τους θεούς ή για όσους είχαν σκοτώσει άνθρωπο με το ίδιο τους το χέρι.