Ομορφος κόσμος... | Page 27

27

-2-

Λέγαμε νωρίτερα για τους πολιτικούς και τα μπινελίκια που ρίχνει ο ένας στον άλλο όταν τυχαίνει να εμφανίζονται σε τηλεοπτικές εκπομπές. Και αυτό το ονομάζουν «πολιτισμένο διάλογο», όπου ο καθένας διακόπτει τον συνομιλητή του φωνασκώντας κι εν τέλει να λέει ο καθένας το μακρύ και το κοντό του, δηλαδή ότι κατεβάσει η κούτρα του –κοινώς το κεφάλι του.

Κανένας από τους συμμετέχοντες στο πάνελ δεν σέβεται τους όρους που απαιτεί ο πολιτισμένος διάλογος, γιατί ο κάθε ένας προσπαθεί να επιβάλλει την άποψή του, να πείσει για την ορθότητα των απόψεων και ιδεών του, αδιαφορώντας για την αλήθεια, την ευγένεια ή τον σεβασμό στον συνομιλητή, ο οποίος παρά την διαφορετική άποψη έχει, τουλάχιστον, το δικαίωμα να την εκφράζει. Όπως έλεγε ο Βολταίρος , «διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες», αλλά για τους συμμετέχοντες σε τηλεοπτικές εκπομπές αυτά είναι ψιλά γράμματα.

Όμως, αυτό δεν βλέπουμε να συμβαίνει, πολλές φορές, και στη ελληνική Βουλή, τον επονομαζόμενο «Ναό της Δημοκρατίας»; Φυσικά, αυτά κρύβουν μόνο μια αλήθεια: Την εκλογή ή την επανεκλογή, επειδή μεγάλο ποσοστό ψηφοφόρων ηδονίζεται με το μπάχαλο κι επικροτεί εκείνον που υψώνει την φωνή του περισσότερο από τους άλλους, που διακόπτει συνεχώς, που εντόνως διαμαρτύρεται.

Ο Κωνσταντίνος Σκώκος, πεζογράφος, ποιητής και χρονογράφος, έγραψε επιγραμματικά ότι, «όπου δυο ρωμιοί, ο ένας αυτοσχεδιάζεται σε ρήτορα και ο άλλος αγωνίζεται να τον διακόψει».

Τις περισσότερες φορές, γράφει σε κείμενό του ο Ι. Ευαγγέλου, καταφεύγει σε χειρονομίες και στην υπερύψωση της φωνής για να