167
άγιοι ή ακόμη και ο ίδιος ο Χριστός έπεφταν θύματα σάτιρας;
Οι μουσουλμάνοι πιστεύουν ότι δέχονται καταπίεση, εκμετάλλευση και δυσφήμιση της θρησκείας τους από την Δύση, γι’ αυτό και οι επιθέσεις τους όχι μόνο θα συνεχιστούν σε ολόκληρο τον κόσμο αλλά θα γίνονται περισσότερο βίαιες. Η τρομοκρατία θα υφίσταται από τις παρίες της κεφαλαιοκρατίας προς τα κράτη που τη διακονούν. Μια τρομοκρατία η οποία έχει διαφοροποιηθεί, για τον λόγο ότι από το χτύπημα των δίδυμων Πύργων το 2001 και μετά διακατέχεται από τον θρησκευτικό φανατισμό.
Αξίζει να σημειώσουμε πως ο χριστιανισμός είναι η θρησκεία με τους περισσότερους πιστούς που ανέρχονται λίγο πάνω από τα δύο δισεκατομμύρια.
Ακολουθεί το Ισλάμ με πάνω από ένα δισεκατομμύριο πιστούς, τρίτοι είναι οι άθεοι, οι ουμανιστές, οι αγνωστικιστές και οι ορθολογικοί, στη τέταρτη θέση ο ινδουισμός με περίπου εννιακόσια εκατομμύρια πιστούς. Ακολουθούν άλλες δεκαεννέα θρησκείες, οι οποίες κάθε μία από αυτή υποστηρίζει ότι έχει βρει τον δρόμο για την αληθινή ανθρώπινη ευτυχία. Όπου όμως αρχίζει η πίστη σταματάει η λογική. Όταν κάποιος θεωρεί τον δικό του Θεό σημαντικότερο και τον μόνο αληθινό υπάρχουν ολέθριες συνέπειες.
Ένα από τα υπέροχα κείμενα του Βραζιλιάνου συγγραφέα Πάουλο Κοέλιο αναφέρει ότι ο διάβολος μαζί με τους φίλους του, καθώς συζητούσαν, είδαν έναν άνθρωπο να σκύβει και να παίρνει κάτι από το έδαφος. Οι φίλοι του διαβόλου αναστατώθηκαν μήπως κι αυτό που βρήκε ήταν ένα κομμάτι της αλήθειας που θα μπορούσε να σώσει την ψυχή του. Ο διάβολος όμως έμενε ατάραχος και όταν τον ρώτησαν γιατί δεν ανησυχεί μαζί τους, τους απάντησε ότι με αυτό το κομμάτι θα ιδρύσει μια νέα θρησκεία και θα καταφέρει να απομακρύνει περισσότερους ανθρώπους από την ολοκληρωτική αλήθεια.
«Η πεποίθηση ότι οι θρησκείες των αλλοδόξων είναι ψεύτικες, με κάνει να υποψιάζομαι ότι ίσως και η δική μου θρησκεία να είναι ψεύτικη τελικά…»
Στη “Ψυχολογία των Μαζών”, ο Γκυστάβ λε Μπον [1841-1931], γράφει:
“Οι θεμελιωτές θρησκευτικών ή πολιτικών πεποιθήσεων δεν τις θεμελίωσαν παρά επειδή ήξεραν να επιβάλλουν στις μάζες αυτά τα αισθήματα θρησκευτικού φανατισμού, που κάνουν να βρίσκει ο άνθρωπος την ευτυχία του στη λατρεία και τον σπρώχνουν να θυσιάσει τη ζωή του για το είδωλό του”.