Ομορφος κόσμος... | Page 141

141

αποβολή. αλλά τους απέτρεψε ο Επαμεινώνδας Γερολυμάτος. Έτσι γεννήθηκε ο Κώστας που είχε ρίζες στον Πόντο από τη γιαγιά Παναγιώτα, ρίζες από τη Σμύρνη από τον παππού Ανδρέα Τζάλα, ρίζες από τη Μάνη όπου η καταγωγή της οικογένειας Λούρμπα και ρίζες από τα Μαγούλιανα από τη γιαγιά του Διαμάντω Λούρμπα.

Το 1949 η Μαρίκα γέννησε δίδυμα, τον Γιάννη και τον Ανδρέα. Αργότερα όταν ήταν έγκυος στο Δημήτρη έγινε κρυφά στο μετόχι από τον παπά του Παλαιοχωρίου, που έστειλε ο παπά-Νίκος, ο γάμος με κουμπάρο τον κουνιάδο μου τον Χρήστο Χατζηδημητρίου.

Στις 10 Απρίλη του 1952 σκοτώθηκε ο άντρας της Μαρίκας στη Μπούκα από δυναμίτη και έμεινε μόνη με τα τρία παιδιά και ένα στην κοιλιά. Τότε έγιναν δραματικά γεγονότα. Η οικογένεια του άντρα της δεν την άφησαν ούτε στην κηδεία. Με τη συνοδεία της αστυνομίας την άφησαν να πλησιάσει μόνο στο νεκροταφείο και αφού ο παπά-Νίκος τους αποκάλυψε ότι είναι νόμιμη σύζυγος, γιατί είχαν στεφανωθεί. Τα όσα έγιναν τότε ήταν το αποκορύφωμα του ρατσισμού και της κακής συμπεριφοράς των ντόπιων απέναντι στους Μικρασιάτες πρόσφυγες.

Μετά η Μαρίκα γέννησε το τέταρτο αγόρι που του έδωσε το όνομα του άντρα της, Δημήτρης. Το παιδί αυτό μεγάλωσε, ψήλωσε, έγινε ωραίος άντρας, αλλά χάθηκε άδικα στην Κύπρο το 1974, περίπου 19-20 ετών. Αυτό δεν μπόρεσε να το καταπιεί κανείς, ιδιαίτερα η Μαρίκα και η γιαγιά Παναγιώτα, που στα τελευταία της έμελλε να γευθεί άλλη μια πίκρα από τους Τούρκους. Η τύχη της έπαιξε ένα άσχημο παιχνίδι. Το παιδί που άφησε στον Πόντο, ο αδελφό της, ο πεθερός της, ένα παιδί που μάζεψε το 1940 από την αγκαλιά της πεθαμένης μητέρας του και το μεγάλωσε, ο άντρας της Μαρίκας και το παιδί που χάθηκε στην Κύπρο, όλοι πήγαν από βίαιο θάνατο και είχαν το ίδιο όνομα, Δημήτρης. Η ζωή της ήταν μια τραγωδία από την αρχή μέχρι το τέλος.

Η ίδια έλεγε: Μόνοι μας, χωρίς να μας βοηθήσει κανείς, πήραμε από την

Τραπεζούντα το δρόμο και βγήκαμε με διάφορους τρόπους στην Πόλη.