130
Στη πολιτική δεν έχουν ρόλο μόνο οι πλούσιοι και οι μορφωμένοι, αλλά όλοι οι πολίτες οι οποίοι κρίνουν και κρίνονται.
Ο Νόαμ Τσόμσκι έχει πει ότι η δημοκρατία, σύμφωνα με την έννοια της κοινής λογικής, σημαίνει μιας κοινωνία στην οποία οι άνθρωποι συμμετέχουν μ’ έναν ουσιαστικό τρόπο στη διαχείριση των υποθέσεων τους. Και συνεχίζει τονίζοντας πως, «η δογματική δημοκρατία είναι διαφορετική επειδή αναφέρεται σ’ ένα σύστημα στο οποίο οι αποφάσεις λαμβάνονται από τομείς της επιχειρηματικής κοινότητας και των συνδεόμενων με αυτή ελίτ».
Σίγουρα πρέπει να αντισταθούμε σε όλο αυτό που μας υποβιβάζει ως ανθρώπινα όντα. Και αυτή η αντίσταση κυρίως να προέλθει από τη να γενιά.
Γιατί κάθε νέα γενιά δικαιούται να κάνει την επανάστασή της για ένα καλύτερο μέλλον.
Τα παιδιά είναι η ελπίδα για μια καλύτερη κοινωνία.
Αναφερόμενος, νωρίτερα, στην αρχαία ελληνική δημοκρατία και ιδιαίτερα στην αθηναϊκή, πρέπει να γνωρίζουμε πως δεν υπήρξε μόνο ένδοξη και λαμπερή, αλλά περιείχε και πολλές αντιφάσεις που αμαύρωναν την εικόνα της. Για παράδειγμα καταδίκασε τον Σωκράτη να πιει το κώνειο και να οδηγηθεί στον αργό θάνατο το 399 π.Χ. Ήταν επίσης υπεύθυνη για την εξορία και το θάνατο του στρατηγού και σπουδαίου πολιτικού Θεμιστοκλή, για τον θάνατο Αλκιβιάδη, τον εξορισμό του Ικτίνου ενός από τους δύο αρχιτέκτονες του Παρθενώνα και αρχιτέκτονα του θαυμαστού Επικούρειου Απόλλωνα στις Βάσσες της Φιγαλείας κ.λ.π. Με αυτά δεν προσπαθώ να μειώσω στο ελάχιστο την σπουδαιότητα της Αθηναϊκής δημοκρατίας, απλά να επισημάνω πως και τότε υπήρχαν μελανές σελίδες.
Ο Κώστας Γεωργουσόπουλος, με κείμενό του στην εφημερίδα «Τα Νέα» [17-18 Ιανουαρίου 2015] ανέφερε για τον Θεμιστοκλή και τον Αλκιβιάδη