Ομορφος κόσμος... | Page 111

111

μεγάλωσε. Δεν είναι εύκολο ν’ αποτινάξει από πάνω του όσα έχει ζήσει στη πατρίδα του και να ενσωματωθεί εύκολα σε μια άλλη ζωή όπου οι συνθήκες και οι αντιλήψεις είναι διαφορετικές. Στις δύσκολες ώρες ανασύρει από το βάθος του μυαλού του αναμνήσεις που του δίνουν παρηγοριά και δύναμη. Η καρδιά και η ψυχή του πάντα βρίσκονται στην πατρίδα.

Επιστρέφοντας στη Ελλάδα και ιδιαίτερα στο τόπο μου άρχισα να ξαναεπισκέπτομαι όλες τις όμορφες τοποθεσίες βλέποντάς τες πλέον με διαφορετική ματιά. Τα λουλούδια, τα δέντρα, το κελάηδημα των πουλιών, η βροχή… αποκτούσαν τώρα ένα τελείως διαφορετικό νόημα επειδή στο παρελθόν εγκλωβισμένος στις δουλειές μου και στο δικό μου εγωιστικό μικρόκοσμο έχανα όλη αυτή την ανείπωτη ομορφιά, όλη αυτή τη μαγεία που η φύση έχει απλόχερα δημιουργήσει και μας χαρίσει.

Τώρα καταλαβαίνω πως έπρεπε να φύγω, να νοσταλγήσω και να επιστρέψω για να εκτιμήσω την αξία τους και το πόσο τυχερός είμαι που βρίσκομαι ακόμη μία μέρα στη ζωή.

Πόσο πολύ τώρα καταλαβαίνω τους μετανάστες που μετά από πάρα πολλά χρόνια επιστρέφουν στις πατρίδες τους τις οποίες ποτέ δεν λησμόνησαν. Μια αραβική παροιμία λέει ότι, «η πατρίδα είναι γλυκιά κι ας είναι τάφος».