Ημεροδρόμος- Ειδικές εκδόσεις Ο αλβανικός μεγαλοϊδεατισμός και το «Τσάμικο» | Page 45

σας γράφαμε σε προηγούμενή μας έκθεση ( Σ . Σ : ΕΑΣΑΔ , Εθνικός Αγροτικός Σύνδεσμος Αντικομμουνιστικής Δράσεως οργάνωση συνεργατών των Γερμανών που έδρασε κυρίως στη Θεσσαλία το 1944 ). Πριν λίγες μέρες συνέλαβε τους Μάικο , Γκάνιο κτλ . Κι ανάμεσά σ ’ αυτούς και τη μητέρα του ΕΑΜίτη Κέκκα , που το γιο της είχε παραδώσει στους Γερμανούς , όταν δρούσε στη Λάρισα . Απ ’ το Μπαμπούρι εξόρισαν 20 παιδιά . Ρήμαξαν κυριολεκτικά το χωριό Κωστάνα κτλ . Εδώ , όπως μας πληροφορούν οι οργανώσεις , ο αρχηγός των Μπαλιστών , Χακή Ρουσίτ , αυτός που το Μάη επικεφαλής των Γερμανομπαλιστών κατέκαψε και λεηλάτησε όλα τα Ελληνικά χωριά των Φιλιατών ( όπως το Ασπροκλήσι , Πόβλα , Τσαμαντά κτλ .), τώρα τριγυρνάει παρέα με τον εγκληματία λοχαγό του ΕΔΕΣ Βήτο , ο οποίος διακηρύττει ότι είναι κάτω απ ’ την προστασία του …».
Επισκέπτες του « Ημεροδρόμου », συγγενείς των οποίων έπεσαν θύματα των τμημάτων στα οποία ηγείτο ο Βήτος ( όχι μόνο εκείνη την περίοδο αλλά και αργότερα μετά τη Βάρκιζα , στα χρόνια της « λευκής τρομοκρατίας ») μας ζήτησαν να δώσουμε περισσότερες πληροφορίες γι ’ αυτόν . Ο Βήτος κατατάχθηκε στο Στρατό το 1928 . Στον πόλεμο της Αλβανίας ήταν ανθυπασπιστής στα τάγματα Δελβινακίου και Φιλιατών . Μετά τη Βάρκιζα , πέρασε στον τακτικό Στρατό . Σκοτώθηκε στον Εμφύλιο Πόλεμο την ημέρα των Χριστουγέννων του 1947 . Με το βαθμό του υπολοχαγού ήταν διοικητής του 3ου λόχου του 582 Συντάγματος Πεζικού . Με τον λόχο του φρουρούσε τη γέφυρα Μπουραζάνι της Κόνιτσας όταν τους επιτέθηκαν οι μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας της ταξιαρχίας Παλαιολόγου . Στη μάχη που ακολούθησε εκτός του Βήτου σκοτώθηκαν και 17 στρατιώτες ενώ 23 πιάστηκαν αιχμάλωτοι . Το μετεμφυλιακό κράτος τον προήγαγε μετά θάνατον στο βαθμό του λοχαγού και έδωσε το όνομά του στη γέφυρα τύπου Belley που αντικατέστησε την κατεστραμμένη παλιά γέφυρα .
Σημείωση 2 : Στο προηγούμενο σημείωμα αναφερθήκαμε και στη συμμετοχή της ελληνικής μειονότητας στο 4ο Συγκρότημα του Εθνικού Απελευθερωτικού Στρατού της Αλβανίας , που δρούσε στην περιοχή από το Αργυρόκαστρο μέχρι την Αυλώνα και έδωσε αρκετές μάχες κατά των Γερμανών σε συνεργασία με το 15ο Σύνταγμα του ΕΛΑΣ . Γράψαμε ότι ένα από τα πέντε τάγματα που συγκροτούσαν το 4ο Συγκρότημα ήταν και αυτό που έφερε το όνομα « Θανάσης Ζήκος » ( Σ . Σ . Έλληνας μειονοτικός που σκοτώθηκε στις μάχες του Εθνικού Απελευθερωτικού Στρατού της Αλβανίας με τους ναζί κατακτητές . Διοικητής του ήταν ο Βασίλης Δαλιάνης . Ο υποδιοικητής Χρήστος Γιοβάνης ήταν πρώην υπαξιωματικός του ελληνικού Στρατού ). Το τάγμα αυτό είχε συγκροτηθεί αποκλειστικά από Έλληνες μειονοτικούς .
Και πάλι , επισκέπτες του « Ημεροδρόμου », γνώστες των πραγμάτων εκείνης της εποχής ( και της ιστορίας της περιοχής ), επικοινώνησαν μαζί μας και σημείωσαν πως δεν ήταν μόνο ένα το τάγμα του Εθνικού Απελευθερωτικού Στρατού της Αλβανίας στο οποίο συμμετείχαν Έλληνες μειονοτικοί , αλλά τρία . Τα άλλα δυό τάγματα είχαν πάρει τα ονόματά τους από Έλληνες μειονοτικούς που σκοτώθηκαν στις μάχες με τους Γερμανούς και Ιταλούς κατακτητές . Το πρώτο τάγμα « Παντελής Μπότσαρης » με διοικητή τον Μιλτιάδη Παππά εντάχθηκε στην Ταξιαρχία Κρούσης , της οποίας οι περισσότεροι μαχητές ήταν Έλληνες μειονοτικοί . Το τάγμα αυτό , μεταξύ των άλλων