TTIP : ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ , ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ , ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Διαφορές στο Νομοθετικό Περιβάλλον
Προκειμενου να γινει κατανοητη η διαδικασια της εναρμονισης των νομοθετικων πλαισιων , θα πρεπει να περιγραψουμε εν συντομια το νομοθετικο περιβαλλον των δυο μερων , και τη διαφορετικη φιλοσοφια η οποια τα διαμορφωνει . Η πιο σημαντικη σε αυτο παραμετρος ειναι να αντιληφθουμε οτι η συμφωνια αυτη δεν καλειται να ρυθμισει τις σχεσεις δυο χωρων με ενιαιο εντος τους νομικο πλαισιο . Καλειται να ρυθμισει τις σχεσεις μεταξυ ενος ομοσπονδιακου κρατους που , ναι μεν διαθετει ενα κεντρικο νομικο πλαισιο το οποιο ομως συνυπαρχει με πολυ διαφορετικα μεταξυ τους πολιτειακα νομικα πλαισια , και μιας ενωσης κυριαρχων κρατων , η οποια βρισκεται σε μια συνεχη διαδικασια εσωτερικης εναρμονισης των διαφορετικων κρατικων νομοθεσιων . Στο εσωτερικο λοιπον και των δυο εταιρων - περισσοτερο της Ευρωπαϊκης Ένωσης και λιγοτερο των ΗΠΑ - δεν υπαρχει ενιαια και πληρως εναρμονισμενη νομοθεσια .
ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ : Διαφορα υπαρχει στο ιδιο το πνευμα της νομοθετησης , το οποιο στην Ε . Ε . ακολουθει την προσεγγιση της προληψης των αρνητικων επιπτωσεων , την ιδια στιγμη που στην αλλη πλευρα του Ατλαντικου ακολουθειται η κατευθυνση της αντιδρασης στις αρνητικες επιπτωσεις . Στην Ε . Ε . λοιπον , για να μην επιτραπει κατι , αρκει η υποψια αρνητικων επιπτωσεων στην κοινωνια η το περιβαλλον και η απουσια αποδειξεων οτι δεν ειναι επιβλαβης , ενω το βαρος της αποδειξης ( του μη επιβλαβους ) βαρυνει τον λαμβανοντα δραση . Αντιθετα στις Η . Π . Α . η τεκμηριωση βασιζεται σε αναλυση κοστους - οφελους , πραγμα που σημαινει οτι για να συμπεριληφθει η αρνητικη συνεπεια στα κοστη μιας δρασης θα πρεπει να ειναι τεκμηριωμενη , ενω τις περισσοτερες φορες επεται της εμφανισης των αρνητικων
[ 19 ] επιπτωσεων .
ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΕΜΠΛΕΚΟΜΕΝΩΝ : Η διαδικασια και φιλοσοφια της νομοθετησης που επικρατει στις δυο πλευρες διαφερει και οσον αφορα στη συμμετοχη των εμπλεκομενων . Τα νομοθετικα πλαισια μπορουν να χωριστουν σε δυο τμηματα : Τη βασικη νομοθεσια η οποια περιλαμβανει διαταξεις και νομους και τη δευτερευουσα , η οποια αφορα τη ρυθμιστικη διαδικασια . Στις Η . Π . Α . η συμμετοχη της κοινωνιας η και των ενδιαφερομενων μερων στη διαμορφωση των νομων και των διαταξεων ειναι μηδαμινη , ενω αντιθετα η δευτερευουσα νομοθεσια υποκειται σε ευρειες διαδικασιες γνωμοδοτησης απο τα ενδιαφερομενα μερη και διαδικασιες ανοιχτης διαβουλευσης . Αντιθετα στην Ε . Ε ., η κυρια νομοθεσια ειναι αποτελεσμα ευρειας διαβουλευσης ενδιαφερομενων , θεσμων και παραγοντων της αγορας , οποτε η συμβολη των εμπλεκομενων ειναι εφικτη σε αρκετα πρωιμα σταδια και με μεγαλυτερη εμπλοκη τους . αρχή της προφύλαξης ορίζει ότι η Ε . Ε . ή
Η τα κράτη- µ έλη µ πορούν να αναλάβουν δράση απέναντι σε κάποιο κίνδυνο , ακό µ α και αν ο κίνδυνος δεν είναι επιστη µ ονικά αποδεδειγ µ ένος , ή αν υπάρχει επιστη µ ονική αβεβαιότητα για την ύπαρξη του κινδύνου .
Εισήχθη στην νο µ οθεσία της Ε . Ε . µ ε τη συνθήκη του Μάαστριχτ , και έχει ση µ αντικά επηρεάσει την ευρωπαϊκή νο µ οθεσία και δικονο µ ία , ενώ οφείλει να διέπει ολόκληρη την νο µ οθεσία , συ µ περιλα µ βανο µ ένης της δη µ όσιας υγείας , της περιβαλλοντικής προστασίας και της προστασίας του καταναλωτή .
Βασίζεται στη θε µ ελιώδη ιδέα ότι προς όφελος της προστασίας της υγείας και του περιβάλλοντος , οι κίνδυνοι θα πρέπει να αντι µ ετωπίζονται σε αρχικά στάδια , πριν παγιωθούν και προκληθούν βλάβες .
Από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ορίζεται ότι ενεργοποιείται η αρχή της προφύλαξης ακό- µ α και αν « δεν είναι εφικτός ο µ ε βεβαιότητα προσδιορισ µ ός ενός κινδύνου µ έσω επιστη- µ ονικής αξιολόγησης , λόγω έλλειψης ή ασάφειας δεδο µ ένων ». Προβλέπεται λοιπόν η λήψη µ έτρων ως απόρροια της αρχής της προφύλαξης , εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις που αυτή θέτει .
Η αρχή της προφύλαξης αποτελεί τη βάση µ ιας σειράς ση µ αντικών νο µ οθετικών πράξεων όπως οι κανονισ µ οί για τα τρόφι µ α , τα χη µ ικά και τα φυτοφάρ µ ακα , στους οποίους και αναφέρεται ρητά .
ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΕΝΑΡΜΟΝΙΣΗ : Η διαδικασια της εναρμονισης των ρυθμιστικων πλαισιων εντος της Ε . Ε ., βρισκεται σε εξελιξη απο τα τελη της δεκαετιας του 1990 . Προεκυψε απο την αναγκη για κατα το δυνατο συμβατους κανονισμους εντος της ενιαιας ευρωπαϊκης αγορας . Στις Η . Π . Α . δεν υπαρχει αντιστοιχη διαδικασια για την εναρμονιση των πολιτειακων νομοθεσιων και κανονισμων , ειτε διαπολιτειακα , ειτε μεταξυ των πολιτειων και της ομοσπονδιας . Αντι για εναρμονιση ακολουθειται συγκεκριμενη σειρα ισχυος , με την ομοσπονδιακη νομοθεσια να υπερισχυει των πολιτειακων .
22