Ανθρώπων Έργα
Ανθρώπων Έργα
- “Υποθετικά μιλάμε πάντα”.
- “Υποθετικά, ασφαλώς. Εσύ όμως;”
- “Θα συμφωνήσω, χίλιες φορές την μοναξιά της θάλασσας.
Θα σε μαλώσω όμως”.
- “Γιατί;”
- “Μου έταξες κάτι και δεν μου το έδωσες ποτέ”.
- “Είναι εκεί, στη βιβλιοθήκη. Στο πάνω ράφι. Αριστερά.
Στο έχω φυλαγμένο”.
- «Πρώτη αγάπη» Γιατί το ονόμασες έτσι ;
- “Νομίζω ξέρεις το γιατί”.
- “Νομίζω πως ξέρω. Αλλά γιατί άργησες τόσο να μου το
πεις;”
- “Είναι που δεν ήξερα που να σε βρω. Μα στο λέω τώρα.
Μην κλαις”.
- “Δεν είναι δάκρυα, απομεινάρια είναι από την αλμύρα του
ωκεανού. Σαν αναγέννηση”, του είπε και έσκυψε να τον
φιλήσει.
Άνοιξε τα μάτια, δεν ήταν κανένας εκεί παρά μόνον η γάτα.
Αυτή δεν είχε έρθει ποτέ.
Κοίταξε απέναντι στη βιβλιοθήκη, ήταν ακόμα εκεί
ανέγγικτο. Στο πάνω ράφι, αριστερά.
(Μικρές ερωτικές ιστορίες - Μαρίνα Σαβεριάδου)
78 | Digital Art Magazine | www.musiccreationsradio.wix.com/ra-
www.musiccreationsradio.wix.com/radio | Digital Art Magazine |