Ανθρώπων Έργα Ιούνιος 2014 | Page 176

«Έχω κοιμηθεί με τον Έρωτα και έχω ξυπνήσει με την Απώλεια πολλές φορές.» «Όσες Απώλειες μέτρησα, τόσων βουνών κατέκτησα τις κορυφές.» «Δεν έχει άδικο η μοναξιά που με κυνήγησε. Την σκότωσα όπου την βρήκα.» «Έζησα! Και να σου πω ένα μυστικό; Θα συνεχίσω να την εκτελώ. Θα Ζω ερήμην της!» - Τελικά πόσες απώλειες μπορεί να αντέξει μια ψυχή; - Η απώλεια είναι αναπόσπαστο μέρος της ζωής μας. Θυμάμαι το τραγούδι της υπέροχης Νατάσσας Μποφίλιου , «Η καρδιά πονάει όταν ψηλώνει», που στους στίχους του λέει «από μικροί μαθαίνουμε να χάνουμε…». Είναι έτσι ακριβώς ξέρετε. Ξεκινάμε από την απώλεια της αθωότητάς μας και φτάνουμε στην απώλεια της ταυτότητάς μας πολλές φορές. Περνάμε από διάφορα στάδια και κάποτε, αντιλαμβανόμαστε πως η ζωή εν τέλει, είναι μια διαρκής απώλεια. Πάντα κάτι 176 | Ανθρώπων Έργα | Τεύχος 5 | Ιούνιος 2014 χάνεις. Το τραγικό είναι όταν χάνεις ανθρώπους αγαπημένους νωρίς. Αυτό δεν συνηθίζεται και δεν αναπληρώνεται με τίποτε. Όμως, μικρές απώλειες ζούμε καθημερινά όλοι. Νομίζω πως πρέπει να αποδεχθούμε τη σημαντικότητα των στιγμών που ζούμε. Τότε θα αντιμετωπίσουμε και την απώλεια διαφορετικά. Επιπλέον, αν έχουμε καταφέρει να χαμογελάμε με τα σημαντ