Ανθρώπων Έργα
Ανθρώπων Έργα
Γεννήθηκε στη Λαμία Φθιώτιδος
και μεγάλωσε στην Αθήνα. Έχει δυο
υπέροχους γονείς που μένουν στην
επαρχία και μια δίδυμη αδελφή. Έχει
κάνει σπουδές πάνω στην αγγλική
γλώσσα, στην μετάφραση και διερμηνεία
και στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Είναι παντρεμένη και τα
τελευταία χρόνια ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
“Η άγνωστη γυναίκα”
Θα ήθελε πολύ μια μέρα να επιστρέψει και να έχει δίπλα της
και τους δικούς της και να ζήσει περιτριγυρισμένη από απλά
πράγματα και ηρεμία…
Η Χρυσούλα Παπαβασιλείου αγαπάει πολύ την ποίηση και
στον ελεύθερο χρόνο της, γράφει ποιήματα και κάποια κείμενα.
Επιθυμία της είναι κάποια στιγμή να μπορέσει να εκδόσει μια
ποιητική ανθολογία.
Οι πληροφορίες για το βιογραφικό της Χρυσούλας
Παπαβασιλείου αντλήθηκαν από τον ιστότοπο http://www.typologos.com/ από μία συνέντευξη που είχε παραχωρήσει η ίδια
στην δημοσιογράφο Βένη Παπαδημητρίου.
Για επικοινωνία με την Χρυσούλα Παπαβασιλείου μπορείτε να
επισκεφτείτε τον παρακάτω σύνδεσμο.
http://www.facebook.com/xrysoula.papavasiliou
72 | Digital Art Magazine | www.musiccreationsradio.wix.com/radio
…Την είδε να στέκεται στο ξέφωτο και σταμάτησε το βήμα
του. Φορούσε ένα άσπρο φόρεμα με ένα κομψό γιακαδάκι
που κούμπωνε στην αρχή του λαιμού. Τη μέση της αγκάλιαζε
ένα φουλάρι το οποίο έφτανε μέχρι κάτω στο στρίφωμα.
Ο εσπερινός αέρας του λιβαδιού έπαιζε με τη φούστα της
δημιουργώντας πτυχές, κρύβοντας τις ανησυχίες του, τις
έγνοιες του… Ένα μικρό καπέλο κάλυπτε τα μαλλιά της,
αφήνοντας λίγο να φανεί ένα μικρό φιογκάκι…
Συνέχισε να τη παρατηρεί. Δεν έδειχνε να τον έχει αντιληφθεί.
Στεκόταν εκεί σαν από άλλη εποχή φερμένη μες την απλότητα
της φύσης. Γύρω της άνθη λεβάντας, μικρές κόκκινες
παπαρούνες, αγριολούλουδα… Πιο κει, κάτω από μια μεγάλη
λεύκα κάποιος είχε αφήσει έναν τροχό να ξαποσταίνει στη
ρίζα της… Μια μικρή κουκουβάγια τρύπωσε εκείνη την ώρα
στο φύλλωμά της… Στο βάθος ξεχώριζε ένα παλιό πηγάδι, το
σχοινί του φθαρμένο, άραγε πόσες ψυχές να είχε δροσίσει !
Σε λίγο θα ερχόταν το βράδυ. Μαζί του κουβαλούσε πάντα
τη φωτογραφική του μηχανή. Δεν ήθελε να χάσει το λιγοστό
φως.. Με αργές κινήσεις έλεγξε το φακό, και αποθανάτισε
την εικόνα της. Δε γύρισε ούτε μια στιγμή να τον κοιτάξει !
Νοερά της έστειλε μια ευχή! Πέρασε τα δάχτυλα μέσα από
τα πυκνά μαύρα μαλλιά του, και ένα ρίγος τον διαπέρασε
… Ήταν ώρα να φύγει! Ανέβασε το φερμουάρ στο μπουφάν
του και πήρε το δρόμο της επιστροφής...
www.musiccreationsradio.wix.com/radio | Digital Art Magazine | 73