Απεικάσματα Σκέψης
Απεικάσματα Σκέψης
Την ήθελα πολύ αυτή την άνοιξη
την περίμενα πως και πως
την είχα τόσο ανάγκη
κοίταζα κρυφά απ τη χαραμάδα
και μετρούσα στιγμές, αγάπες, χρόνους
κι όταν φάνηκε επιτέλους
έτρεξα με τόση χαρά
έριξα το βέλος μου σαν μικρός θεός
έπρεπε να την κρατήσω για λίγο
να την αγγίξω
Μέσα στη βιασύνη μου όμως
και μ’ ένα δάκρυ να με τυφλώνει,
Αστόχησα.
Και πέτυχα μόνο τον χειμώνα
που παγωμένος περνούσε από δίπλα της
και μου έμεινε το χιόνι κι ο γκρίζος ουρανός...
Άραγε, πόσους αιώνες θα περιμένω πάλι;
Χριστιάνα Πέτρου
96 | Ανθρώπων Έργα | Τεύχος 6 | Απρίλιος 2015
Απρίλιος 2015 | Τεύχος 6 | Ανθρώπων Έργα | 97