παρουσιάζετε την εικόνα της επίκαιρης, γεμάτης
αδιέξοδα, τραυματισμένης Ελλάδας. Ποια είναι
τα μηνύματα που θέλατε να περάσετε στους
αναγνώστες;
Τα μηνύματα που δίνεις τα βρίσκει ο ίδιος ο
αναγνώστης, αυτά που θα δει και αυτά που δεν θα δει,
αυτά που θα αγγίξουν τη δική του ψυχή. Εκείνο που
εγώ ήθελα να δώσω με το μυθιστόρημα ήταν, ακριβώς,
η τραυματισμένη εικόνα μιας καθημερινότητας
λαβωμένης, το ερειπωμένο παρόν, όπως το είπα, η
λέξη «καταρρέω» και η λέξη «συντρίβομαι», η βίωση
αυτής της συντριβής, με δυο λόγια, η ταπείνωση της
ζωής μας. Κι από την άλλη, η αγωνία της ηρωίδας μου
να βρει μιαν άλλη αλήθεια, μιαν άλλη δικαιοσύνη. Ποτέ
σε ένα μυθιστόρημα δεν δίνεις έτοιμους δρόμους να
περπατήσει ο άλλος. Μιλάς για κάποια πράγματα που
θα μπορούσαν να ανοίξουν «δρόμο» στην ψυχή, αυτό
μόνο.
12) Υπάρχουν ορισμένα από τα παλαιότερα
βιβλία σας, όπως «Ο Άγγελος Της Στάχτης»,
ή «Ο Νικηφόρος Φωκάς», από την «Τριλογία
Της Λήμνου», ή «Ο Ιερός Ποταμός» τα οποία
έχουν εξαντληθεί και τα οποία αναζητούν οι
αναγνώστες σας διακαώς. Υπάρχει κάποια
προοπτική επανακυκλοφόρησής τους;
90 | Ανθρώπων Έργα | Τεύχος 6 | Απρίλιος 2015
Το ελπίζω. Δύσκολοι οι καιροί και για τα βιβλία. Και
η κατάργηση της ενιαίας τιμής δεν μας βοηθάει.
Ήδη σας είπα, λίγο πριν, πως ενδεχομένως θα
επανακυκλοφορήσει τώρα το βιβλίο μου «Samuel
Beckett – Η εμπειρία της υπαρξιακής οδύνης». Γράφω
ένα κεφάλαιο ακόμα για την μετά τον θάνατό του
προσέγγισή μου στο έργο του, σε συνδυασμό και με
την αλληλογραφία που είχαμε.
13) Εσείς, ως συγγραφέας με ένα τεράστιο έργο,
ποια συμβουλή θα δίνατε στους νέους επίδοξους
συγγραφείς, που ονειρεύονται να δουν τα
γραπτά τους στις προθήκες των βιβλιοπωλείων;
Ε, είναι μεγάλη συγκίνηση να δεις το βιβλίο σου,
δηλαδή αυτό που γεννήθηκε από το δικό σου μυαλό,
στην προθήκη του βιβλιοπωλείου και να είσαι νέος.
Τους εύχομαι να ζήσουν όλες τις χαρές της πνευματικής
δημιουργίας. Η συγγραφή προϋποθέτει απέραντο
μόχθο και απάρνηση. Γιατί, αυτό που λέμε «ταλέντο»
είναι δουλειά στο μεγαλύτερο μέρος του – το είπαμε
ήδη. Και, το πιο σημαντικό, πρέπει να θυμούνται ότι,
σε όποιο σημείο της επιτυχίας και αν φτάσουν, τίποτα
δεν είναι δικό τους. Είναι μια δωρεά που τους δόθηκε
και που την τίμησαν.
14) Κλείνοντας, και αφού σας ευχαριστήσω
Απρίλιος 2015 | Τεύχος 6 | Ανθρώπων Έργα | 91